పుట:2015.373276.Rangaraya-Charitramu.pdf/32

ప్ర థ మా శ్వా స ము.

31

⁠

లావణ్యమూర్తు లగుచు ధ రావలయం బేలుచుండ్రు రాజన్నీతిన్.

⁠ 110

శా.⁠

శ్రీనాథాంఘ్రిసరోరుహోదయముచేఁ జెన్నొందుచుం బౌరుషా ధీనస్వచ్ఛతరస్వజీవనకులై దీపింపుచున్నట్టి య మ్మానైకాలయపద్మనాయకులకున్ మాన్యాదిపీఠస్థులై శ్రీనిర్వాహకులైరి వేంకటగిరిశ్రీరావురాజాగ్రణుల్.

⁠ 111

సీ.⁠

అనపోతవిభుఁడు మహాపరాక్రమశాలి        గావునఁ దనశౌర్యకలనఁ జేసి యాజిరంగమునను రాజుల నోడించి        కృష్ణానదివఱకు గెలిచి దేశ మును దనకు నధీనముగఁ జేసికొనియె నిం        కొకపరిఁ బొసఁగిన యుద్ధమునను దనమీఁద వచ్చిన ఘను లగుదొరలను        నూటిపై నొక్కని గీటడంచి

⁠

తే.⁠

యేకవీరుం డటంచును నెన్నికఁ గనె వేంకటగిరికుటుంబపుఁ బృథివిపతుల లోన నారవపురుషుఁ డామానఘనుఁడు వెలమలకు నెల్లఁ గలిగించె విమలకీర్తి.

⁠ 112

సీ.⁠

సర్వజ్ఞసింగయ జనపతి యెల్ల వి        ద్యల నేర్చి తనపేరు సార్థకముగఁ బండితకోటిచేఁ బలుకవీంద్రులచేతఁ        బరివేష్టితుండయి ప్రౌఢి మెఱయ విద్యావినోదియై హృద్య మైనరసార్ణ        వసుధాకరం బనఁబరగు గ్రంథ

⁠