పుట:2015.373276.Rangaraya-Charitramu.pdf/112

తృ తీ యా శ్వా స ము.

111

చ.⁠

అతఁడును నట్ల యేగి యనయ మ్మిది వారలు పిన్నవారితో హత మగువారు మీరు తెలియ న్బలుక న్వివరించు కేని యు ద్ధతమతులై దురం బగు విదారణపుం బని పూని యిట్టిదు ర్మతి విడ వేని పై నుసురుమానదు నీకు నిజంబు ఖానుఁడా.

⁠ 44

తే.⁠

కోట విడిచి పోవ రాటోపములు జూపి తిరుగబడి దురంబు నెరవనోప రాత్మఘాతవలన నభిమానరక్షణం బనుమతించువార లకట వారు.

⁠ 45

మ.⁠

నయ మిం తేనియు లేక మీర లటు లన్యాయంబుచే రాగని ర్భయతం దాల్చుచు మేము మానుషపువర్ణం బౌట మీ కిట్లు ని ర్దయ యొప్పన్ విధి లేదు చావక యధర్మవ్యాప్తి చేకూరు మీ పయి చైఁ జేసెడు బుద్ధి లే దిది మనోవాక్కాయకర్మంబులన్.

⁠ 46

చ.⁠

మరణము డాసినప్పు డసమానపరాక్రమశక్రసూతిభూ వరతిలకంబు రంగనృపవర్యుఁడు పోరున నోల మాస చే కురఁ డటమీఁద నెందఱనుఁ గూల్చునొ చచ్చెడు వాని కుర్వి సా గర మది జానుదఘ్న మగు గా యని యాయన యేగె క్రమ్మరన్.

⁠ 47

తే.⁠

అంత నచ్ఛిద్రకర్ణుఁ డుద్యద్దవాగ్ని పగిది మండుచు నిప్పుడ బవరమునకు నూలుకొల్పెద నని లేచి మ్రోలనుండు పసిడిజలపోతఖాతి నీపైవి దొడిగి.

⁠ 48