40 బిల్వమంగళ [అం 2
ఏదేనా "నాది" అనదగింది ఉన్న దేమో చూస్తాను.
చింతా - ఓహో! ఏమి యీ నదీకోలాహలము! సముద్రములాగు ఓరు పెట్టుతూన్నది, దేశమంతా ముంచే లాగుంది!...ఇందులో ఉరికినావా?...ఏమి తెగువ!...ఏదీ దుంగ? ఎక్కడ పెట్టినావు?
బిల్వ - అదిగో! (శవము చూపును)
చింతా - ఇదా? అబ్బే! కుళ్ళిన శవము!...నీమాటలన్నీ నిజము, నాకు నమ్మకము పుట్టింది...నీకు తప్పకుండా మతిపోయింది! రోత లేకపోయింది! సిగ్గూలేదు, లగ్గూలేదు; బిడియములేదు, భీతిలేదు-తా డనుకొని తాచుపాము పట్టుకొన్నావు, కర్రయని శవము కౌగలించినావు!... నే నిదివరలో ఒకమాట విన్నాను, నేటి కది నిజమయింది... నీచిత్తము వేశ్యనగు నామీద లగ్నముచేయక హరిపాదపద్మములందు ఏకలక్ష్యముగా లగ్నము చేసితివా, అది సార్థకమైయుండును. ని న్నేమందును? అర్ధనిశీథమున ఘోరమైనతుపానులో నిండునదిలో దుమికి, శవముపై ఈదుకొని వచ్చినావు! ఇది వినగానే ఒళ్ళు గగురుపొడుస్తూన్నది. ఇంతేకాక పాము పట్టుకొని గోడ దాటినావు! ఇదంతా భ్రమ అనుకొన్నాను. ఇదే భ్రమ ఐతే ఇక ప్రమ ఎటువంటిది? ఏమి ధైర్యము! ఏమి తెగువ! ...నీచిత్తవృత్తి చూస్తే నాకేమీ పాలుపోలేదు.
బిల్వ - ఇంతే!
