ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రం 1] బిల్వమంగళ 33
రావమ్మా! దీపము తేవమ్మా! ఏదో మూల్గుతూన్నట్లుంది.
(దీపము పట్టుకొని చింతామణి వచ్చును)
చింతా - ఏమిటే? ఏ మాగోల?
దాసి - (బిల్వ|| చూపి) చూడమ్మా-అయ్యగారు!
చింతా - మాడుముఖము మళ్ళీ వచ్చిందా? ఇక నన్ను కొరుక్కొని తింటాడు-అదేమి మూలుగుతున్నాడు?
దాసి - గోడమీదనుండి గెంతినారు, దెబ్బ తగిలింది, ఇరుకు పట్టిందేమో?
చింతా - నామెడ కురిపోసినాడు-నాకేమి దిక్కు దేవుడా?
బిల్వ - చింతామణీ-నీరు కొంచెము తే.
దాసి - బ్రతికియున్నా రమ్మా, భయము లేదు. జీవముంది.
చింతా - లేకుంటే నాప్రాణాలు తీయడ మేలాగా?
దాసి - ఇటురా, చేతులుపట్టుకొని తీసుకొని పోదాము.
చింతా - ముందు లేవనెత్తి కూర్చోపెట్టు.
బిల్వ - దాసీ, నీవు నన్ను ముట్టకు, చింతామణీ! కౌగిలిచ్చి నన్నెత్తు.
చింతా - ఆఁ. దాసీ, ఎత్తవే-లే లెమ్ము, నేను రావాలా?
దాసి - అయ్యా! నీకు బుద్ధి ఉందా?
