ఇంతియ కాదు. ద్విపాత్త్వంబు నొందియు నార్తిం జెందుట కల్మికి నిది
సంప్రాప్తంబె కర్మవిపాకభేదంబున నానావిధయోనులం జెందవలయు.
నానావిధావస్థలు మనచేతనే చూడంబడియె. కర్మవశంబునం జీవులు
సంసార వనంబునం జరింపుచు నిత్యభీతిమై పాపవ్యాఘ్రసింహా
భీలవృకభక్ష్యంబులేని, నృపవధ్యులేని యగుదురు; నిష్కారణప్రియ
హస్తిశునకంబులై బద్ధంబులై యుండ్రు; పశువులై దుఃఖంబున
భారంబు వహింతు; రపరాధంబు లేకయ పరఖేలనార్ధంబుగా మేష
కుక్కుటంబులై యుద్ధంబుఁ గావింతు; రిదిమొదలుగాఁ గర్మానుగత
యోనులం బొందినవారి దుఃఖం బింతింత యనవచ్చునే? దైత్య
పుత్రులారా? యిది జంగమరూపదుఃఖంబు. స్థావరత్వరూపంబునఁ
గష్టతరంబౌనో కాదో? ఇ ట్లని తలంచిన భవంబున సుఖాంశంబులే
దెప్పుడెప్పుడు విచారించిన నప్పుడప్పుడు సంసారంబు దుఃఖమయంబు;
దీనికి సాధుజనులు చొర రతత్త్వవిదులైన మూఢులు వహ్నియందు
శలభంబులుంబోలె సంసారంబునం బడుదురు. సుఖముంబలెఁ
గాన్పించిన యీభవంబునందుఁ బడుట యుక్తంబె? గత్యంతరంబు
లేక యన్నాథావంబునఁ గృశించినవారికిఁ బిణ్యాకతుషాదిఖాదనంబు
తగు. పూర్ణునకుం దగునే? శ్రీపతిపాదపద్మద్వంద్వార్చనాప్రాప్యా
