| | మమితపురాణరహస్యతంత్రము వేద | |
(నార. 275. పు. 53 ప.)
అయితే కొన్నిసందర్భాలలో ఉపనిషత్తులకు తరువాత - పురాణాలమాట చెప్పలేము కాని - ఉపపురాణాలు అవతరించాయన్న భావంతో నరసింహకవి అనేకసందర్భాలలో ఉపనిషద్వాక్యాలను ఉదాహరించాడు. ఆత్మదేహాదుల విషయమై వివరించే సందర్భంగా "క్షతం ప్రధాన మమృతాక్షరమ్మ" నియెడి యుపనిషద్వాక్యంబు గలదు............. 'ఏకోదేవ సర్వభూతేషు' అనియెడి యుపనిషద్వాక్యంబు గలదు.................... 'సపర్యగాచ్ఛుక్రమకాయ మప్రణమ్మ'ను ఉపనిషద్వాక్యంబు గలదు.... 'నిత్యోనిత్యానామ్‌' అనియెడి యుపనిషద్వాక్యంబు గలదు." (నార. 325. పు. 29. వ) అని అనేక ఉపనిషద్వాక్యాలను ప్రామాణికాలుగా ఉదాహరించాడు. ఇదేవిధంగా వేదాంతరహస్యంగురించి వివరించేసందర్భంలో సైతం విప్రుడనేవాడు అంగాలతో సహా ఉపనిషత్పూర్వకాలుగా వేదాలు చదవాలని యీక్రిందిపద్యంలో స్పష్టంగా పేర్కొన్నాడు.
| | "సాంగోపనిషత్పూర్వక | |
(నార. 335. పు: 68. ప)
వాస్తవం పరిశీలిస్తే పురాణగాథలు కాని, ఉపపురాణగాథలు కాని సూత్రప్రాయంగా ఏకైకసూత్రబద్ధాలేనని పూర్వాపరకాలవ్యత్యాసాలకు అవకాశం కల్పించేవి కావనీ, కల్పాలపరంగా కాని, యుగాలపరంగా కాని మనం ఆమోదించవలసివుంటుంది. కాని దేశభాషలలోకి పురాణోపపురాణాలను అనువదించేటప్పుడు అనువాదకులు యీపూర్వాపరకాలవ్యత్యాసాలను దృష్టిలో పెట్టుకొని భూత
