శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 259

వికీసోర్స్ నుండి
వ్యాస మహాభారతము (శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 259)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [య]
కదం రాజా పరజా రక్షేన న చ కిం చిత పరతాపయేత
పృచ్ఛామి తవాం సతాం శరేష్ఠ తన మే బరూహి పితామహ
2 [భీ]
అత్రాప్య ఉథాహరన్తీమమ ఇతిహాసం పురాతనమ
థయుమత్సేనస్య సంవాథం రాజ్ఞా సత్యవతా సహ
3 అవ్యాహృతం వయాజహార సత్యవాన ఇతి నః శరుతమ
వధాయ నీయమానేషు పితుర ఏవానుశాసనాత
4 అధర్మతాం యాతి ధర్మొ యాత్య అధర్మశ చ ధర్మతామ
వధొ నామ భవేథ ధర్మొ నైతథ భవితుమ అర్హతి
5 [థయుమత్సేన]
అద చేథ అవధొ ధర్మొ ధర్మః కొ జాతుచిథ భవేత
థస్యయశ చేన న హన్యేరన సత్యవన సంకరొ భవేత
6 మమేథమ ఇతి నాస్యైతత పరవర్తేత కలౌ యుగే
లొకయాత్రా న చైవ సయాథ అద చేథ వేత్ద శంస నః
7 [సత్యవత]
సర్వ ఏవ తరయొ వర్ణాః కార్యా బరాహ్మణ బన్ధనాః
ధర్మపాశనిబథ్ధానామ అల్పొ వయపచరిష్యతి
8 యొ యస తేషామ అపచరేత తమ ఆచక్షీత వై థవిజః
అయం మే న శృణొతీతి తస్మిన రాజా పరధారయేత
9 తత్వాభేథేన యచ ఛాస్త్రం తత కార్యం నాన్యదా వధః
అసమీక్ష్యైవ కర్మాణి నీతిశాస్త్రం యదావిధి
10 థస్యూన హినస్తి వై రాజా భూయసొ వాప్య అనాగసః
భార్యా మాతా పితా పుత్రొ హన్యతే పురుషే హతే
పరేణాపకృతే రాజా తస్మాత సమ్యక పరధారయేత
11 అసాధొశ చైవ పురుషొ లభతే శీలమ ఏకథా
సాధొశ చాపి హయ అసాధుభ్యొ జాయతే ఽశొభనా పరజా
12 న మూలఘాతః కర్తవ్యొ నైష ధర్మః సనాతనః
అపి ఖల్వ అవధేనైవ పరాయశ్చిత్తం విధీయతే
13 ఉథ్వేజనేన బన్ధేన విరూపకరణేన చ
వధథన్థేన తే కలేశ్యా న పురొ ఽహితసంపథా
14 యథా పురొహితం వా తే పర్యేయుః శరణైషిణః
కరిష్యామః పునర బరహ్మన న పాపమ ఇతి వాథినః
15 తథా విసర్గమ అర్హాః సయుర ఇతీథం నృపశాసనమ
విభ్రథ థణ్డాజినం మున్థొ బరాహ్మణొ ఽరహతి వాససమ
16 గరీయాంసొ గరీయాంసమ అపరాధే పునః పునః
తదా విసర్గమ అర్హన్తి న యదా పరదమే తదా
17 [థయుమత్సేన]
యత్ర యత్రైవ శక్యేరన సంయన్తుం సమయే పరజాః
స తావత పరొచ్యతే ధర్మొ యావన న పరతిలఙ్ఘ్యతే
18 అహన్యమానేషు పునః సర్వమ ఏవ పరాభవేత
పూర్వే పూర్వతరే చైవ సుశాస్యా అభవఞ జనాః
19 మృథవః సత్యభూయిష్ఠా అల్పథ్రొహాల్ప మన్యవః
పురా ధిగ థన్థ ఏవాసీథ వాగ థన్థస తథనన్తరమ
20 ఆసీథ ఆథాన థణ్డొ ఽపి వధథణ్డొ ఽథయ వర్తతే
వధేనాపి న శక్యన్తే నియన్తుమ అపరే జనాః
21 నైవ థస్యుర మనుష్యాణాం న థేవానామ ఇతి శరుతిః
న గన్ధర్వపితౄణాం చ కః కస్యేహ న కశ్చనన
22 పథ్మం శమశానాథ ఆథత్తే పిశాచాచ చాపి థైవతమ
తేషు యః సమయం కుర్యాథ అజ్ఞేషు హతబుథ్ధిషు
23 [సత్యవత]
తాన న శక్నొషి చేత సాధూన పరిత్రాతుమ అహింసయా
కస్య చిథ భూతభవ్యస్య లాభేనాన్తం తదా కురు
24 [థయుమత్సేన]
రాజానొ లొకయాత్రార్దం తప్యన్తే పరమం తపః
అపత్రపన్తి తాథృగ్భ్యస తదా వృత్తా భవన్తి చ
25 విత్రాస్యమానాః సుకృతొ న కామాథ ఘనన్తి థుష్కృతీన
సుకృతేనైవ రాజానొ భూయిష్ఠం శాసతే పరజాః
26 శరేయసః శరేయసీమ ఏవంవృత్తిం లొకొ ఽనువర్తతే
సథైవ హి గురొర వృత్తమ అనువర్తన్తి మానవాః
27 ఆత్మానమ అసమాధాయ సమాధిత్సతి యః పరాన
విషయేష్వ ఇన్థ్రియవశం మానవాః పరహసన్తి తమ
28 యొ రాజ్ఞొ థమ్భమొహేన కిం చిత కుర్యాథ అసాంప్రతమ
సర్వొపాయైర నియమ్యః స తదా పాపాన నివర్తతే
29 ఆత్మైవాథౌ నియన్తవ్యొ థుష్కృతం సమియచ్ఛతా
థన్థయేచ చ మహాథన్తైర అపి బన్ధూన అనన్తరాన
30 యత్ర వై పాపకృత కలేశ్యొ న మహథ థుఃఖమ అర్ఛతి
వర్ధన్తే తత్ర పాపాని ధర్మొ హరసతి చ ధరువమ
ఇతి కారుణ్యశీలస తు విథ్వాన వై బరాహ్మణొ ఽనవశాత
31 ఇతి చైవానుశిష్టొ ఽసమి పూర్వైస తాత పితామహైః
ఆశ్వాసయథ్భిః సుభృశమ అనుక్రొశాత తదైవ చ
32 ఏతత పరదమకల్పేన రాజా కృతయుగే ఽభజత
పాథొ ఽనేనాపి ధర్మేణ గచ్ఛేత తరేతాయుగే తదా
థవాపరే తు థవిపాథేన పాథేన తవ అపరే యుగే
33 తదా కలియుగే పరాప్తే రాజ్ఞాం థుశ్చరితేన హ
భవేత కాలవిశేషేణ కలా ధర్మస్య సొథశీ
34 అద పరదమకల్పేన సత్యవన సంకరొ భవేత
ఆయుః శక్తిం చ కాలం చ నిర్థిశ్య తప ఆథిశేత
35 సత్యాయ హి యదా నేహ జహ్యాథ ధర్మఫలం మహత
భూతానామ అనుకమ్పార్దం మనుః సవాయమ్భువొ ఽబరవీత