భాగవతము - ఏకాదశస్కంధము
శ్రీ
భాగవతము
హరిభట్టారకప్రణీతము
ఏకాదశస్కంధము
| శా. | శ్రీ రాజత్కుచకుంభ యుగ్మ నిహిత శ్రీగంధ సంవాసితో | 1 |
| క. | మనమున రఘునాయక పద | 2 |
| సీ. | గురుతరమాణిక్య కుండలద్వయదీప్తి | 3 |
| శా. | బంధూకప్రసవాతిరక్తవదనున్ బ్రఖ్యాతునిం రామహృ | 4 |
| క. | మారుతసుతుఁ డఁట కృతిపతి | 5 |
| క. | శ్రీ రాఘవపదసేవా | 6 |
| వ. | నారాయణ చరణకమల ధ్యానామృతపాన పరవశులగు శౌనకాది | 7 |
| క. | జననవ్యాధుల కౌషధ | 8 |
| సీ. | అంతట శ్రీకృష్ణుఁ డధికసైన్యముఁ గూడి | |
| | యంతలోపల నిజభక్తులైన యాద | 9 |
| మ. | విదితుండై సకలామరుల్ వొగడ నుర్వీభారమున్ మాన్చి దు | 10 |
| వ. | ఇవ్విధంబున యశోదానందనుండు పూతన, కేశి, ప్రలంబ, తృణా | 11 |
| గీ. | మత్సమర్పితశక్తిచే మలయుఁ గాన | 12 |
| క. | అని విప్రశాపమూలం | 13 |
| వ. | అని పలికిన మునివరునకు రాజవరుం డిట్లనియె. | 14 |
| సీ. | బ్రహ్మణ్యులై జగత్పావనమూర్తులై | |
| | హరి మాన్పలేఁడయ్యె నఖిలలోకేశ్వరుఁ | 15 |
| వ. | అవి పలికిన నరపాలపుంగవునకు యతిపుంగవుం డిట్లనియె. | 16 |
| క. | విను భూపాలక యాకథ | 17 |
| క. | నిరుపమసుందరదేహము | 18 |
| వ. | ఆసమయంబున జటావల్కల జపమాలాదండకమండలు సహితు | |
| | అభ్యంతరనిలయ చతుర్దశభువన పరిపూర్ణుండును పూర్ణాబ్జమండల | 19 |
| క. | దలమయిన కలుషజాతము | 20 |
| చ. | కలిగెను నేడు భాగ్యములు కంటిమి నీపదపద్మయుగ్మమున్ | 21 |
| సీ. | ఒకవేళఁ బరమాణువులకన్న మిక్కిలి | |
| | విట్టిరూపంబు వాఁడని యెట్లు నిన్ను | 22 |
| సీ. | నీ నామకీర్తన నిఖిలమర్త్యస్తోమ | 23 |
| క. | శ్రీనాయక నీనామము | 24 |
| వ. | అని సన్నుతించిన మునివరుల వీక్షించి వసుదేవకుమారుం డిట్లనియె. | |
| మ. | భవరోగఘ్నము లిందుశేఖరహరిబ్రహ్మాది ధార్యంబు లు | 25 |
| క. | ధరణీసురుల మనంబుల | 26 |
| వ. | అని పలికి వెండియు. | 27 |
| క. | విచ్చలవిడి మును లందఱు | 28 |
| వ. | ఇట్లు బలభద్రానుజుండు పలికిన మును లిట్లనిరి. | |
| క. | వనజాతరమ్యలోచన | 29 |
| వ. | అని సన్నుతించి మునువరులు నిజనేత్రచకోరంబులచే వాసుదేవ | 30 |
| సీ. | దర్పితులైన యాదవకుమారులు గూడి | 31 |
| కవిరాజవిరాజితము. | అని యదుబాలకు లాడిన మాటలు మునులందఱు నాత్మదలం | 32 |
| క. | వాలాయము యదుకుల ని | 33 |
| వ. | అంత మదోద్రేకాంధులైన యదుబాలకులు మునుల శాపదగ్ధులై | 34 |
| చ. | మదిమదినుండి యాదవ కుమారకులెల్లను మూఁకమూఁకలై | 35 |
| ఆ. | ఇట్టి విప్రశాప మేరీతినైనను | 36 |
| వ. | అది గావున. | 37 |
| ఉ. | వారిధితీరమందు నొక వర్ణితమైన మహోపలంబు వి | 38 |
| వ. | అని యివ్విధంబునం గృష్ణు డానతిచ్చిన యదువీరు లమ్ము | 39 |
| సీ. | వినుము నృపాలక వివరించి చెప్పెదఁ | 40 |
| క. | ఏనరుఁడైననుగానీ | 41 |
| సీ. | నీసమాగమ మది నిఖిలదేహములకు | |
| | నచ్యుత స్థిరచిత్తులైన మీవంటి స | 42 |
| క. | ఏ ధర్మంబులు విని యమ | 43 |
| క. | శ్రీ రమణుఁ దొల్లి సుతుఁగాఁ | 44 |
| క. | ఏ రీతిని జిత్తవ్యధ | 45 |
| వ. | ఇట్లు వసుదేవకృతప్రశ్నుండై నారదుండు హరికథాసల్లాప సం | 46 |
| సీ. | నీవు చేసినప్రశ్న నిర్మల సుజ్ఞాన | |
| | విశ్వపావనములై వినినఁ బఠించిన | 47 |
| వ. | అది గావున విష్ణుభక్తిజనకంబై ముక్తిపదప్రాప్తికరం బగు | 48 |
| సీ. | వినుము స్వాయంభవుండను మనువునకు | 49 |
| క. | ఆగ్నీధ్రునకు న్నాభను | 50 |
| క. | మతమున నానాభికి స | 51 |
| వ. | ఇట్లు గాంచిన ఋషభకుమారశతంబున కగ్రజుండైన భరతుం | 52 |
| మ. | త్రిజగన్నాధుని సద్గుణంబు లొగి భక్తిన్ సన్నుతుల్ సేయుచున్ | 53 |
| క. | నారాయణరూపములగు | 54 |
| సీ. | దివ్యకాంతులచేతఁ దేజరిల్లెడు మిమ్ము | 55 |
| క. | నారాయణుఁడు ప్రసన్నుని | 56 |
| వ. | అని యిట్లు విదేహుం డడిగిన హరిచరణస్మరణామృత | 57 |
| సీ. | ఉద్విగ్న బుద్ధిసంయుక్తుఁడయ్యు పదాత్మ | |
| | నప్రమాదములై నట్టి యాయుపాయ | 57 |
| గీ. | నయనములు మూసికొని చక్కనైనత్రోవ | 58 |
| క. | పరువడిఁ గాయవచోహృ | 59 |
| సీ. | ఈశాదిజేత యయినవానికి ద్వితీ | 60 |
| మ. | అనయంబున్ హరిజన్మకర్మకథలన్ హర్షంబుతో వీనులన్ | 61 |
| వ. | మఱియు నాకాశంబును వాయువును నగ్నిసలిలంబులను ధర | 62 |
| ఆ. | వరుసతోడ భాగవతధర్మ మెద్ది చ | 63 |
| వ. | ఇట్లు విదేహుం డడిగిన నందు హరియను మహాత్ముం డిట్లనియె. | 64 |
| సీ. | సర్వభూతములందు సర్వేశుభావంబు | |
| | ఏనరుండైన నర్థంబు లింద్రియముల | 65 |
| సీ. | అనయంబు దేహేంద్రియప్రాణహృద్బుద్ధు | 66 |
| వ. | మఱియు సస్యస్త సకల కర్మారంభుండై యఖిలజీవవత్సలుఁడైన | 67 |
| క. | మాయగల వారి నొయ్యన | 68 |
| గీ. | జనుఁడు సంసారతాపనిస్తప్తుఁ డగుచు | 69 |
| వ. | అనిన విని యంతరిక్షుం డిట్లనియె. | 70 |
| సీ. | భవ్యనిర్గుణపరబ్రహ్మంబు నందును | 71 |
| వ. | మఱియు స్వప్నమందు గ్రాహ్యగాహకగ్రహిత్వభేదంబులచే | |
| | మనంబున బుద్ధియు వికారగుణంబుతోడ నహంకారంబునందు ప్రవేశించు; | 72 |
| గీ. | జ్ఞానహీనులైన నరులచేఁ దరియింప | 73 |
| వ. | అనిన నందుఁ బ్రబుద్ధుం డిట్లనియె. | 74 |
| క. | నిరుపమదుఃఖవినాశము | 75 |
| క. | దినదినము దుఃఖకర మ | 76 |
| చ. | అతిశయతుల్యనాశముల కాశ్రయమైన జగంబు యోగి దా | 77 |
| చ. | మొదలను సాధుసంగమము ముక్తిద విష్ణు కథానురాగమున్ | |
| | బదమిడకుంట చూడ నినె భాగవతోజ్జ్వల ధర్మపద్ధతుల్. | 78 |
| సీ. | ఈరీతి బరమేశహితులందు నెయ్యముల్ | 79 |
| వ. | అనిన విని నరపాలపుంగవుండు వారల కిట్లనియె. పరమభాగ | 80 |
| క. | సురసంఘములకు సన్ముని | 81 |
| వ. | మఱియు సకలలోక స్థిత్యుద్భవ లయ కారణంబై స్వప్న | |
| | యందుఁ బ్రవేశింప వీ రీతి నింద్రియంబు లాత్మయందుఁ బ్రవేశింపవు. | 82 |
| క. | పురుషుం డేకర్మము లా | 83 |
| వ. | అనిన విని యావీతిహోత్రుం డిట్లనియె. | 84 |
| సీ. | కర్మంబె కర్మనికర్మంబులగు వేద | |
| | విష్ణుమూలంబుగా వేదోక్తకర్మంబు | 85 |
| వ. | ఆపూజాప్రకారం బెట్టి దనిన. | 86 |
| సీ. | శుద్ధాత్ముఁడై దేహశోధనం బొనరించి | 87 |
| క. | ఈరీతిని బరమాత్మగు | 88 |
| వ. | అని పలికిన విదేహుం డిట్లనియె. | 89 |
| | ఈశ్వరుండువిష్ణు డేమేమి కర్మంబు | 89 |
| వ. | అని పలికిన నందు ద్రవిముం డిట్లనియె. | 90 |
| క. | భూరేణు వెన్నవచ్చును | 91 |
| సీ. | ఆత్మసృష్టంబులై అధికమైన పంచ | 92 |
| | రాజసంబున బ్రహ్మయై రమణ మెఱసి | |
| | తామసంబున రుద్రుఁడై తనరుఁ బరమ | 93 |
| వ. | అట్టి నారాయణ చరిత్రంబుఁ జెప్పెద నాకర్ణింపుము. | 94 |
| సీ. | ధర్మరాజటఁ గాంచె దక్షుని సుతయిందు | 95 |
| వ. | ఇట్లప్సరోగణసమేతుండైన మదనుండు నిజబలంబులఁ గూడి | 96 |
| చ. | వనమునఁ గల్గు భూజములు పర్ణితపల్లవ పుష్పసత్ఫలా | 97 |
| క. | మరుఁదాయత సంతసమున | |
| | త్కరములను భేదపఱచెను | 98 |
| క. | జలచరకేతన మాయెను | 99 |
| వ. | అంతట నారాయణమునీంద్రుఁ డకాలవసంతాగమము నిరీ | 100 |
| క. | వెఱవకుము మత్స్యకేతన | 101 |
| వ. | అని నారాయణ మునివరుం డానతిచ్చిన యాజ్ఞానమితకంధ | |
| | గుణంబులు సన్నుతింప బ్రహ్మరుద్రాదులుగాని మదీయవాచాగోచరంబు | 102 |
| క. | ఆ మునివరుఁడు సృజించెను | 103 |
| వ. | ఇట్లు నారాయణమునీంద్రుఁడు నిజశరీరంబు వలనఁ గాంతల | 104 |
| గీ. | వీరిలోన నొక్క నారీశిరోమణి | 105 |
| వ. | అని మునీశ్వరుఁ డివ్విధంబున నానతిచ్చిన దేవతలా వనిత | 106 |
| క. | ఈ నారాయణ చరితం | 107 |
| సీ. | పరమహంసుని స్వరూపంబున ఋషుభుని | |
| | కొఱకు మత్స్యాకృతి గోరిపొంది | 108 |
| చ. | నరహరిరూపమై యసురనాధుని బట్టి వధించి దర్పితా | 109 |
| క. | ఈడాడ దిరుగులాడుచు | 110 |
| క. | అయ్యవసరమున భార్గవు | 111 |
| చ. | దశరథనందనుం డగుచు దర్పితులౌ ఘన యాతుధానులన్ | |
| | తిశయబలంబు గొల్వ నట దేవగణంబులు సన్నుతింపఁగా | 112 |
| క. | విదితాయువుల వధింపను | 113 |
| గీ. | గరిమతో బుద్ధరూపమై కర్మయోగ | 114 |
| వ. | అని యివ్విధంబున ననంతంబులైన భగవజ్జన్మకర్మంబులఁ | 115 |
| క. | హరిపాదయుగళసేవా | 116 |
| వ. | అని పలికిన నందు చమనుం డిట్లనియె. | 117 |
| క. | శ్రీరమణీశుని ముఖబా | 118 |
| క. | వీసరులం దెప్పుడు శ్రీ | |
| | యానరుఁడు నరకరూపము | 119 |
| చ. | కలియుగమందు శూద్రులును గామినులున్ హరిపాదభక్తి సం | 120 |
| క. | సుదతులుఁ బురుషులు దఱచై | 121 |
| క. | సిరిచేతఁ గులముచేతను | 122 |
| గీ. | ఆకసంబుమాడ్కి నఖిలజీవులయందు | |
| క. | ఘనధర్మైకఫలంబగు | 128 |
| సీ. | బహువిధానములచేఁ బ్రారంభితంబగు | |
| | వరుస తోడుతఁ బ్రత్యవాయకరంబుగా | 124 |
| శా. | అప్రత్యమ్ము విముక్తమార్గమని విద్యాగర్వసంపన్నులై | 125 |
| సీ. | కామార్తులై మీదుఁ గానక పరకీయ | |
| | బహువిధాంతరఘనపాశబద్ధు లగుచు | 126 |
| క. | సుతులందు గృహములందును | 127 |
| వ. | అని మునివరుం డానతిచ్చిన విదేహుం డిట్లనియె. | 128 |
| గీ. | ఏయుగంబునందు యేరీతి వర్తించు | 129 |
| క. | నానాకారంబులతో | 130 |
| వ. | మఱియు నప్పురాణపురుషుండు కృతయుగంబునందు శుక్లవర్ణుండై | |
| | నురుగా యుండు నని బ్రహ్మవాదులచేత వినుతి సేయంబతును; ద్వాపర | 131 |
| క. | హరి కమలాసన చింత్యము | 132 |
| గీ. | సకలదేవబృందసంప్రార్థితంబైన | 133 |
| క. | ఈరీతిని బ్రతియుగమున | 134 |
| క. | నలినాక్షుని కీర్తనమునఁ | 135 |
| క. | వినుతింపఁ గృతయుగాదుల | 136 |
| సీ. | ద్రవిడదేశంబునఁ దామ్రపర్ణీనది | 137 |
| వ. | అని యివ్విధంబున ఋషభకుమారులైన భగవత్ప్రతిబింబంబులైన | |
| | నొందిన విస్మయంబంది యమ్మిథిలేశ్వరుండు కర్మానుష్టానంబు | 138 |
| క. | భగవద్భక్తికి సాధన | 139 |
| క. | నీకీర్తులు నిర్మలమై | 140 |
| క. | శ్రీహరిపైఁ దనుజాత | 141 |
| క. | పగఁగొని శిశుపాలాదులు | 142 |
| క. | ఎడపక రివుల వధింపను | 143 |
| గీ. | భూమిపతులఁ జంపి భూభార మొగి మాన్పఁ | 144 |
| వ. | ఇట్లా నారదుండు భగవద్భక్తికరంబులగు జయంతోపాఖ్యానంబుఁ | 145 |
| గీ. | ఏమిచేసె కృష్ణుఁ డిటమీఁద యదువుల | 146 |
| వ. | అని పలికిన రాజవరునకు యతివరుం డిట్లనియె. | 147 |
| సీ. | మునిగణంబులతోడ మొనసిన బ్రహ్మయు | 148 |
| క. | సుర లిట్లు వాసుదేవుని | 149 |
| దండకము. | శ్రీమన్మహేంద్రాదిమౌళిస్థలీకీలితానేకరత్నచ్ఛటాపుంజసంరంజి | |
| | కంఠికంబైనదామంబుతోఁ గూడి సంస్పర్థియై లక్ష్మి వక్షఃస్థలంబందు నిత్యం | 150 |
| క. | ఈ రీతిని వసుదేవకు | 151 |
| వ. | అంత నాఖండలాది దేవతామండలంబున కధినాయకుండగు చతు | 152 |
| ఆ. | పూర్వమందు నీవు పుడమి భారము మాన్ప | 153 |
| సీ. | యదుమహావంశమం దవతరించిన నీవు | 154 |
| వ. | అని యివ్విధంబునఁ బంకజాసనాదిబృందారకసంఘంబు లమంద | 155 |
| చ. | ఎఱుఁగుదుఁ జిత్తమందు విబుధేశ్వరు లిక్కడిరాక మున్ను నే | 156 |
| క. | వీరి వధింపక యేఁ జన | 157 |
| క. | అని పలికి వాసుదేవుం | 158 |
| వ. | అంత. | 159 |
| సీ. | ఘూకసృగాలాది ఘోరజంతువు లెల్ల | 160 |
| ఆ. | పొందరాని యట్టి భూదేవశాపంబు | 161 |
| వ. | అదిగాన సముద్రతీరంబున ప్రభాసతీర్థంబను పుణ్యతీర్థంబు గలదు. | 162 |
| ఆ. | పయనమునను వృష్ణిబలములఁ బరికించి | 163 |
| సీ. | సర్వగ సర్వేశ సర్వజ్ఞ సన్నుత | 164 |
| సీ. | దేవ యోగీశ్వర దేవేశ నీవిట | 165 |
| సీ. | భవదుపభుక్తపుష్పములచే గంధాంశు | 166 |
| వ. | ఇవ్విధంబునఁ బ్రియసేవకుండగు నుద్ధవుండు పల్కిన దరహాసవిక | 167 |
| క. | ఏమాట నీవు పల్కితి | 168 |
| సీ. | బ్రహ్మాదిసురలచేఁ బ్రార్ధింపఁబడియు నే | |
| | అంతఁ గలియుగ మాసన్నమైన పిదప | 169 |
| క. | మానసవాగక్షిశ్రుతి | 170 |
| క. | పురుషునకున్ నానార్థాం | 171 |
| వ. | అది గాన నిరంకుశవ్యాపారపారీణంబులగు నింద్రియంబుల గుది | 172 |
| సీ. | యోగీశ్వరేశ్వర యోగసంభవ కృష్ణ | |
| | దేహధారులై బ్రహ్మాది దివిజవరులు | 173 |
| క. | ప్రాక్తమమాయను నీపద | 174 |
| గీ. | గృహముఁ గట్టుకొన్న గృహిణి గృహస్థుల | 175 |
| క. | అదిగాన సర్వలోకా | 176 |
| వ. | ఇవ్విధంబునఁ బ్రియసేవకుండగు నుద్ధవుండు పలికిన కంసమర్ధనుం | 177 |
| క. | తఱచై భూతలమునఁ గొం | 178 |
| క. | పురుషుఁ డాత్మకు నాత్మయ | 179 |
| గీ. | సర్వమూలశక్తి సహితుఁడనగు నన్ను | 180 |
| సీ. | పరగనేకద్విత్రిబహుపాదములతోడ | 181 |
| వ. | మఱియు నవధూతసంవాదంబు నాఁబఱగునొక్కపురాణేతిహాసంబుఁ | 182 |
| క. | యదువను పేరిటఁగల మా | 183 |
| సీ. | యోగీంద్ర యెచ్చోట నుండి యేతెంచితి | |
| | కామలోభదవాగ్నికలితులై జను నెల్ల | 184 |
| వ. | అని పలికిన యదువరునకు నవధూత యిట్లనియె. | 185 |
| క. | గురువులు గల రిరువదినలు | 186 |
| చ. | అని యవధూత పల్కిన మహాద్భుతవృత్తి దలిర్ప వానికి | 187 |
| వ. | ఇట్లు యదుపుంగవుండు యుక్తియుక్తవచనంబులు పలికిన యతి | 188 |
| గీ. | అడిగినట్టి మాట కనువుగా నుత్తరం | 189 |
| వ. | విను మిక నీ వడిగిన వచనంబులకు సవిస్తరంబుగా నుత్తరంబు | 190 |
| గీ. | భూతధాత్రిభంగి భూతావృతుండయ్యు | 191 |
| క. | పరిమళము దెచ్చి వాయువు | 192 |
| గీ. | అరయఁ బార్థివంబు లైనట్టి దేహంబు | 193 |
| క. | అరయఁగ నంతర్బహిరా | 194 |
| క. | ఆయాకాశము విభువై | 195 |
| గీ. | స్నిగ్ధమధురయుక్తజీవనంబులరీతి | 196 |
| గీ. | కాంతి గలిగి తపము కతన సందీప్తుఁడై | 197 |
| క. | అజమాయాసృష్టంబగు | 198 |
| శా. | భావింప న్ప్రభవాప్యయాదులగు నీభావంబు లెల్లప్పుడున్ | 199 |
| క. | ఈచందంబున దేహం | 200 |
| మ. | తిరమై భూరుహగుల్మపర్వతజలాదివ్యక్తిసంక్రాంతుఁడై | 201 |
| ఉ. | దారలయందు పుత్రధనధాన్యములందు ననేకభంగులన్ | 202 |
| వ. | అది యెట్లన్న. | 203 |
| సీ. | ఎలమి నవ్వనములోపలఁ గపోతం బొక్కఁ | 204 |
| ఉ. | అరయ నొక్కనాఁడు వనమందుఁ జరింపుచు లుబ్ధకుండు నా | 205 |
| గీ. | కడుపునిండ మేసి కవగూడి మున్నాడి | 206 |
| క. | ఈరీతి నురులఁ జిక్కిన | 207 |
| సీ. | పరమపాతివ్రత్యపావనురాలైన | |
| గీ. | మనుచు బెగ్గిలి విరహాకులాత్ముడగుచు | 208 |
| క. | తగిలిన పతగంబుల నా | 209 |
| క. | ఈరీతి మోహవశమున | 210 |
| క. | ఏనరుఁ డైననుఁ గానీ | 211 |
| ఆ. | పట్టె డంతయైనఁ బరిపూర్ణమైనను | 212 |
| గీ. | జీవనంబు గల్గి చేవ మీఱినవేళఁ | 213 |
| క. | శలభము సంతతదీప | 214 |
| క. | జవమునఁ దుమ్మెద పుష్పా | 215 |
| క. | దారువినిర్మితకాంతా | 216 |
| క. | అధికాసవసంగ్రహమున | 217 |
| ఆ. | జనులచేత దుఃఖసంచితంబై యువ | 218 |
| క. | నెలకొన్నవేడ్క యతి రా | 219 |
| క. | గీతము చెవులకు సోకిన | 220 |
| క. | రసమోహితులై మర్త్యులు | 221 |
| క. | అనయము జిహ్వాచాపల | 222 |
| క. | జిహ్వాచాపలసహితుఁడు | 223 |
| సీ. | నెఱి విదేహమహావనీపురమునఁ రాజ | |
| గీ. | గరిమఁ గూరిమిసల్పు వాక్యములచేత | 224 |
| క. | ధనమిచ్చువానిఁ బిలిచెద | 225 |
| వ. | ఇవ్విధమున నిద్రాసుఖము పరిత్యజించి విత్తాశాపరవశయై నిశా | 226 |
| క. | రతిపతితోడుత సరియై | 227 |
| సీ. | సర్వలోకేశుని సచ్చిదాకారుని | |
| గీ. | ననుచుఁ బింగళ రోసి, విత్తాశ మాని | 228 |
| మ. | గురుసంసారమహార్ణవాంతరనిమగ్నుండై, దురాశాపరం | 220 |
| సీ. | దేహంబు నిజమని తెలివితోఁ జూచిన | |
| | రూపంబు నిజమని రూఢితోఁ గొనియాడ | |
| గీ. | అరయఁ గాంతాత్మసంజాతులప్పువారు | 230 |
| క. | కురరంబొక్కటి మాంసము | 231 |
| గీ. | బలిమితోడ మింటఁ బఱదెంచుపక్షుల | 232 |
| క. | ఆకుకరముచందంబున | 233 |
| క. | మానము నవమానము సరి | 234 |
| సీ. | ఒకనాఁడు ధరణిలో నొకవిప్రకన్యక | |
| గీ. | వరుసతో నొక్కటొకటి పోవంగఁ జేసి | 235 |
| ఆ. | ఆ కుమారికంకణాళి చందంబునఁ | 236 |
| మ. | శరకారుండు శరంబుమీఁద నిజదృక్స్వాంతంబు లేకంబుగా | 237 |
| క. | చీమలు పెట్టిన పుట్టలఁ | 238 |
| చ. | అరయఁగఁ నూర్ణనాభిహృదయమ్మునఁ దంతువికాన మొప్పఁగా | 239 |
| ఆ. | నరుఁడు కూర్మినైన నతిరోషముననైనఁ | 240 |
| వ. | ఇవ్విధంబున నేను భూమివలన క్షమయును, వాయువువలనఁ బరోప | |
| | బాలకునివలన చింతాపరిత్యాగసుఖంబును, కుమారికవలన సంగ | 241 |
| శా. | జయాపత్యధనాదులం దగిలి సంజాతభ్రమోన్మతుఁడై | 242 |
| సీ. | నేత్రముల్ పరకామినీరూపములయందు | |
| గీ. | దినదినంబున రూఢివర్తించుఁగాని | 243 |
| సీ. | ముదిమి దేహమ్ముపై మోపకరింపకమున్న | |
| | మదిలోన బుద్ధులు చెదరిపోవకమున్న | |
| గీ. | కంఠనాళంపుజాడ పైఁ గ్రమ్మి శ్లేష్మ | 244 |
| చ. | సరసిజసంభవుండు నిజశక్తిని భూరుహపర్వతాదులన్ | 245 |
| మ. | వినుతింపన్ బహుసంభవాంతముల సద్విజ్ఞానసంపన్నుఁడై | 246 |
| వ. | అని యివ్విధంబున నయ్యవధూత నిజవృత్తాంతం బెఱింగించిన విని | 247 |
| క. | కలిమందుఁ బుత్రదారా | 248 |
| సీ. | వరుసతో శత్రుషడ్వర్గంబుఁ బరిమార్చి | |
| గీ. | యొడలు వలియించి, నియమసంయుక్తుఁడగుచు | 249 |
| క. | బహువిఘ్నంబులఁ జెందక | 250 |
| సీ. | వేదసూక్ష్మార్థంబు వీక్షింపనేరక | |
| గీ. | కొంతకాల మీరీతినిఁ గోర్కిదీర | 251 |
| సీ. | యజ్ఞాతులందు దుష్ప్రజ్ఞాసమేతులై | |
| గీ. | నపునరావృత్తికరమైన యట్టి పదముఁ | 252 |
| ఉ. | నిర్మలుఁడైన నన్ను మదినిల్పక కొందఱు బుద్ధిహీనులై | 253 |
| ఆ. | లోకపతులకైన లోకంబులకునైన | 254 |
| సీ. | గుణములు కర్మమార్గోన్నతిఁ బుట్టించు | |
| గీ. | జీవుఁ డెందాఁక స్వాతంత్ర్యభావమందు | 255 |
| వ. | ఇవ్విధంబున వాసుదేవుం డానతిచ్చినఁ బ్రియసేవకుండగు నుద్ధవుఁ | 256 |
| ఆ. | అరయ దేహజంబులైనట్టి గుణముల | 257 |
| క. | ఏవిధమున లక్షితుఁడగు | 258 |
| శా. | విద్యావిద్యలు నా శరీరములుగా వీక్షించి యీ రెంటిలో | 259 |
| వ. | మఱియు బద్ధముక్తులకు వైలక్షణ్యంబుఁ జెప్పెద. విరుద్ధధర్మంబు | 260 |
| సీ. | పగగొని పఱదెంచు పశుఘాతకునియందుఁ | |
| గీ. | శబ్దమయమైన బ్రహ్మంబుఁ జక్క నెఱిఁగి | 261 |
| గీ. | కాన మానవు డన్యమార్గంబునందుఁ | 261 |
| సీ. | క్రమమునఁ గర్మమార్గమున వర్తింపుచు | |
| గీ. | మత్ప్రియంబుగ ధర్మకామముల నెప్పు | 262 |
| వ. | అని యశోదానందనుండు మందహాసంబుసం బలికిన ధరణిసురుం | 263 |
| క. | ఏ విధమున నీ రూపము | 264 |
| చ. | అనిన ధరాసురేంద్రునకు నావసుదేవకుమారుఁ డిట్లనున్ | 265 |
| వ. | మఱియు నఖిలజీవులయందు[5] గృపాలుండవై సత్యంబు దప్పక | |
| క. | మును బ్రహ్లాదకుమారుం | 267 |
| క. | వినుతింప భక్తియోగం | 268 |
| సీ. | గంధర్వయక్షనాగములు దైతేయులు | |
| గీ. | నిత్యకర్మాదివిధుల నసత్య మనుచు | 269 |
| ఉ. | శీరకరుండు నేను నతిచిత్రరథంబు నెక్కి వేడ్క న | 270 |
| క. | ఆ రమణులు నిజపతులను | 271 |
| క. | ఈరీతిని గోపిక లవి | 272 |
| ఆ. | సుతధనాదులందు సతులందు గృహముందు | 273 |
| వ. | ఈ విధమున నానతిచ్చిన వాసుదేవునకు మునివరుం డిట్లనియె. | 274 |
| క. | శ్రీవల్లభ కమలాసన | 275 |
| వ. | అని పలికిన ధరణిసురునకు శౌరి యిట్లనియె. మునీంద్రా, దారుమధ్య | |
| | బుల గ్రసియించు. జీవుండు సకలదేహాంతరగతుండై యచ్ఛేద్యుండై | 276 |
| సీ. | సత్త్వరజస్తామసములు నాఁ బరగును | |
| గీ. | వందుఁ దామసధర్మంబు లఖిలనరక | 277 |
| వ. | అని పలికిన సత్యభామావల్లభుఁ డిట్లనియె. | 278 |
| క. | సనకాదుల కే రూపం | 278 |
| చ. | అని ముని పల్కి నంత విబుధాహితఖండనుఁ డానతిచ్చె ని | 279 |
| ఆ. | కోరి చిత్తమందు గుణములు వర్తించుఁ | 280 |
| సీ. | సనకాదు లీ విధంబునఁ బశ్నఁ జేసిన | |
| గీ. | బ్రహ్మ మొదలైన సనకాది బ్రహ్మమునులు | 231 |
| వ. | అది యెట్లనిన. | 283 |
| సీ. | నానామనశ్శ్రోత్రనయనయుగ్మముచేత | |
| గీ. | మమత వర్జించి తుర్యాశ్రమస్థుఁ డగుచు | 284 |
| వ. | మరియు దేహి స్వప్నగతుండై పదార్థదర్శనంబు సేసినట్లు జాగ్ర | |
| | బరంపరానుగతం బగు సాంఖ్యయోగం బెఱింగి సమ్యజ్ఞానసమే | 285 |
| క. | పరకాంతాధనములపై | 286 |
| వ. | అని పలికిన ధరణీసురసత్తమునకుఁ బద్మనాభుం డి ట్లనియె. | 287 |
| ఉ. | కొందఱు ధర్మమార్గముల గొందఱు సంపదఁ గొంద రర్థమున్ | 288 |
| క. | శ్రీ రమణుం డగు నను మదిఁ | 289 |
| ఆ. | నీరసంబు లైన భూరుహంబుల నగ్ని | 290 |
| క. | ఒకవంక నాఁగు నగువే | 291 |
| సీ. | హరిభక్తి గలవాని చరణరేణుచయంబు | |
| గీ. | వ్రతము లైనను సంతతక్రతువు లైన | 292 |
| గీ. | భోగవాంఛతోడఁ బొదలెడి చిత్తంబు | 293 |
| శా. | కాంతసంగము మాని సంతతము నేకాంతప్రదేశంబునన్ | 294 |
| మ. | హరి యీ రీతిని నానతిచ్చిన మునీంద్రాగణ్యుఁ డా పంకజో | 294 |
| వ. | యి వ్విధమ్మున ధ్యానయోగం బడిగిన ధరణీసురోత్తమునకు | 293 |
| సీ. | శాంతుఁడై నియతి నశ్రాంతంబు నేకాంత | |
| గీ. | వికసితంబైనవానిగా వీక్ష చేసి | 296 |
| వ. | మఱియుఁ దప్తకాంచనసంకాంశదివ్యదేహుండును, కటిఘటిత | 297 |
| క. | ధారుణిఁ బెక్కగు నా యవ | 298 |
| ఆ. | పరమయోగివరులు పరతత్త్వమైనట్టి | 299 |
| వ. | మరియు యోగంబునకు నష్టాదశధారణావిశేషంబులు గలవు. | |
| | దైత్యులయందు బ్రహ్లాదుండును, నక్షత్రోషధులయందుఁ గళా | 300 |
| క. | అర్ణనరశనానాయక | 301 |
| వ. | అని పలికిన సర్వంసహాసురేంద్రునకు నారాయణుం డి ట్లనియె. | 302 |
| సీ. | కృతయుగంబందు సత్కృతుఁడనై | |
| గీ. | బలిమి నొందక కలియుగంబందుఁ బాద | 303 |
| సీ. | ఆరయ వక్త్రబాహూరుపాదములందు | |
| గీ. | విప్రసేవయు దానంబు విష్ణుభక్తి | 304 |
| ఆ. | హింసచేయకుంట హిత వాచరించుట | 305 |
| వ. | మరియు నందు బ్రహ్మవర్ణంబుల బ్రహ్మచారి గృహి వానప్రస్థ | |
| | మధ్యంబందును, వర్షాకాలంబున వర్షంబులయందును, శిశిరంబునఁ | 306 |
| క. | ఆ యతివరుఁ డీ జగమును | 307 |
| క. | జ్ఞానం బెక్కువ నరునకు | 308 |
| గీ. | ఆత్మ యను పేరఁ దనరుచున్నట్టి యనల | 309 |
| చ. | సమరములోన బాంధవుని జక్కగఁ జేసి యమాత్మజుండు చి | 310 |
| క. | అజ్ఞాన ముడిగి కేవల | 311 |
| శా. | ఆ యజ్ఞాదులు చేసి తత్త్ఫలముపై నాసక్తి వర్జించి మ | 312 |
| గీ. | స్నానయాగదానతర్పణంబులు మాని | 313 |
| వ. | అని, ఇవ్విధంబునం జక్రి నిర్వక్రసమ్యగ్జ్ఞానప్రకాశకరంబు లైన | 314 |
| క. | తెలియనివి గొన్నిమాటలు | 315 |
| సీ. | యమ మెన్నివిధములు శమ మన నెయ్యది | |
| గీ. | బంధు లెవ్వారు గృహమేధి పరగ నాఢ్యుఁ | 316 |
| వ. | అనిన విప్రవరునకు గోపికావల్లభుం డిట్లనియె. | 317 |
| క. | నీ వడిగిన యీ ప్రశ్నల | 318 |
| వ. | ఆకర్ణింపు మది యె ట్లనిన నహింసయు, సత్యంబును, కార్యరాహి | |
| | లును, శౌచంబును, జపంబును, తపంబును, హేమంబును, అతిథి | 319 |
- ↑ తతి=ఈశబ్ద మిచ్చట రహస్యము లేక యేకాంతము అనునర్థమునఁ బ్రయుక్తము—మూలములో:-
తేషామభ్యవహారార్థం శాలీన్ రహసి పార్థివ। అవఘ్నంత్యాః ప్రకోష్ఠన్థాశ్చక్రుశ్శం ఖాఃస్వనం మహత్. - ↑ పాఠాంతరము— రౌతు. కాని 'రాజు' పాఠము యుక్తమని తోఁచెడిని- మూలములో
యథేషు కారో నృపతిం ప్రజంత మిషౌ గతాత్మో న దదర్శపార్శ్వే. - ↑ ఏమిటందు = ఈశబ్దము ‘దేనియందైనను’ అను అర్ధమునఁ బ్రయుక్తము. మూలములలో,
'యత్ర యత్ర మనో దేహీ ధారయేత్ సకలం ధియా స్నేహాద్ద్వేషా ద్భయాద్వాపియాతి తత్తత్స్వరూపతాం? - ↑ ఈ ప్రయోగము తాళపత్రమున నిట్లనే యున్నది.
- ↑ పాఠాంతరము :- జీవంబులందు
- ↑ దగ్గఱి+అడిగినంత. క్త్వార్థకసంధి
- ↑ వరించు. వ్రాఁతప్రతి
- ↑ నే భోజనంబు సేతు - వ్రాఁతప్రతి
- ↑ సమత కానేరవు - వ్రాఁతప్రతి