32
వైద్య శాస్త్రజ్ఞలు కూడ వ్యాయామము చేయమని అందరికి సలహా చెప్పుచున్నారు. ఈ వ్యాయమము అరోగ్యము కొరకు తగు ప్రమాణములోనే చేయ వలయును. అతి సర్వత్ర వర్జియేత్ అను సూక్తిని తప్పక పాటించ వలసి యున్నది. ఉచిత మైన వ్యాయామము వలన రకత ప్రసరణ బాగుగా జరిగి శరీరమున శక్తి విడుదలకు కావలసిన దహన క్రియ ఎక్కువగా జరుగును. ఈ దహన క్రియలో శస్రీరములోని కొంత జీవ పదార్థము ఇందన క్రియలో శరీరము లోని కొంత జీవ పదార్థము ఇందనముగా వినియోగ పడును. ఈ విధముగా ఇంధన రూపమున నష్టమయిన జీవ పదార్థములను భర్తీ చేయుటకు మరింత ఆహారము కావలసియుండును. అందు వలన పోషక పదార్థములు ఎక్కువగా గ్రహింప బడిన అవయవములు ఎక్కువ బలమును పుంజు కొనును. సాధారణముగా మనము తినుచున్న పదార్థములను శరీరము పూర్తిగా వినియోగింపక కొంత భాగము పూర్తిగా జీర్ణమగును. జీర్ణము కాక మిగిలిన పొట్టు పదార్థము క్రమము తప్పక బహిష్కరించ బడును. మితమునకు మించిన వ్వాయామము వలన ఊపిరి తిత్తులలో ఎక్కువ శ్వాస ఖర్చగు చున్నది. అదనము శ్వాసలు ఎక్కువ ఖర్చు చేయుట వలన ఆయు క్షీణించును. అధికముగా పని చేసిన కండరములు కొద్ది కాలమునకే డస్సి తరుగుదల చేత శిధిలావస్థకు దగ్గర పడి ముదిమిని చేరు చుండును. అతి శ్రమకు గురియైన నాడీ మండలమున వాయు సంచారము సరిగా లేక వాయు అనగా వాత రోగములు, హృదయ రోగములు కల్గును
