16
విజయనగర సా మ్రాజ్యము
ధర్వ భామినులా ? మఱెవరు? నయన సుభగములై యొప్పా
రుచు, సకలవిధ కుసుమఫలా కీర్ణము లైన యీ యుద్యాన వన
ముల ప్రకృతి సౌభాగ్యమును విడిచి పెట్టుటకు మా మనసొప్పు
చున్న దా! ఆహా! అటుచూడుఁడు ! సాయంతన వినోద కేళీ
విహారార్థమై వచ్చి సౌధోపరిభాగముల నిటునటు తిరుగుచున్న
యూచపలాతుల మొగము లెంత మనోహరములుగా నున్న
వి! బంగారు. తేటవలె భాసిల్లుచున్న వారి మొగముల పై
కెట్లు మందమారుత ప్రేరణమున ముంగురులు వ్యాపించు
చున్నవో చూడుఁడు ! ఇదిగో, చెటాపటీలు పట్టుకొని షికార్లు
సేయుటకుఁ బోవుచున్న యీవయసుకాండ్ర విలాసము, సౌం
దర్యము, చాకచక్యము నవలోకింపుడు ! అల్ల దిగో, ఆ వర్తక
స్థానములఁ జూడుఁడు! రత్నములు, మణులు, ముత్యములు,
గుట్టలు గుట్టలు !
“వక్ర: పక్షాయ దపి భవతః ప్రస్థిత స్యో తరాణాం
తీరోత్సంగ ప్రణయ విముఖో మాస్మ భూరుజ్జ యిన్యాః”
నగర సామాన్యమగు నుజ్జ యినికే యింతగా నుబ్బి
తబ్బిబ్బయిన కాళిదా సీనగరముం జూచెనేని యేమగునో ? ఎచ
ట: జూచినను గీతములే ! మృదు మధురగానము లే ! సౌందర్య
మే ! సౌభాగ్య మే, హు మే! ఇది యేమి ? స్వర్గమా ! భూ
లోకమా ! యక్షలోకమా? మ ఱేమి ! ఏమి, ఆ ప్రాసాదములు!
రాచబాటలు! వీధులు! నాటక శాలలు! సంగీత శాలలు!