చతుర్థాంకము
53
ఆ. ఆఁడుబిడ్డ యెపుడు నన్యుల సొత్తౌట
దాని వారికడకు దానిఁ జేర్చు
భారమెల్లఁ దండ్రిపైనుండుఁ గావునఁ
దండ్రి ఱాతిగుండెఁ దాల్పవలయు!
కాళి :- నాన్నగారూ! నాకీ పెండ్లి ఎంతమాత్రము నచ్చలేదు! ఎందుచేత నందురా?
గీ. కట్న మర్పించి వరునిచే గంఠమునకు
బుస్తె కట్టించుకొని తృప్తిఁ బొందు కంటెఁ
దనకుఁ దానుగ ముప్పేట త్రాటితోడఁ
గంఠమునకు కురియిడుకొంటె గౌరవంబు!
పురు :- (చటాలున గౌఁగలించుకొని) నాతల్లి! నా తల్లి! నాకడుపున బుట్టి, నాకు బుద్ధి చెప్పగలదాని వైనందులకు, నా యాయువు గూఁడ బోసికొని బ్రతుకుము!
చ. సొరిదిగ హెచ్చుచున్న వరశుల్క విపద్దశ మాన్పఁబూని, బి
ట్టఱచితి వేదికాస్థలుల, నాడితి బెక్కు సభాంతరంబులం,
బఱబఱ వ్యాసముల్‌ బరికి పత్రికలం బ్రచురింపఁ బంపితిన్‌,
హరహర! నీదుపాటి తెగువైనను లేక భ్రమించితిం దుదన్‌!
భ్రమ :- సరి సరి! చక్కగానే యున్నది? దాని పాటకు మీరు తాళము గూడా మొదలు పెట్టినారా?
పురు :- తాళమును లేదు, తప్పెటయును లేదు గాని, దాని నేమియు ననక, తగు మాటలతో నచ్చజెప్పుము.
కాళిం :- నాన్నగారూ! నాకీ యేహ్యకృత్య మే మాటల చేతనూ నచ్చదు. నా యెడ నిజముగ దయకలదేని నాపలుకులను బాటించి, ఈ యవమానపు వివాహప్రయత్న మింతటితో విరమింపుఁడు, లేదా, (అనిపై మాట రాక, యేడ్చుచుఁ గాళ్ళపై బడును.)
పురు :- (లేవనెత్తి) అయ్యోతల్లీ! నేనేమి చేయుదును? ఆడుపడుచు అవివాహితయై యింటబడియున్న, అపనిందల పాలు గాదా?
ఆ. లోటులేని యెడనె లోపంబు కల్పన
చేసి దానఁ దుష్టిఃఁజెందు జగమ!
