Jump to content

పుట:Varavikrayamu -1921.pdf/45

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాంకము

మొదటి రంగము

కమ :-(కాగితము చుట్టకట్టిన ఛాయాపటము పట్టుకొని ప్రవేశించి) ఎప్పుడో మేడమీఁది నుండి యేమరుపాటుగఁ జూచుటయే అని సూటిగ నెన్నడుఁ జూచియుండలేదు. అందువల్ల ముందుగానే నేను జూచి ఆ వెనుకక్కకుఁ జూపెద. (అని కట్టువిప్పి, పటమును బయిటకి దీసి, పరికించి) సెబాసు! చేసికొన తగ్గవాఁడే.

ఉ. కన్నులు చాల పెద్దయవి; కన్బొమలుం గడు దీర్చిదిద్దిన
    ట్లున్నవి; సోగయై తనరు చున్నది నాసికయున్‌, లలాట మ
    త్యున్నతమై యొసంగుఁ; గురులొత్తనియే యనవచ్చు; జాలునీ
    వన్నెయు నన్నిటం దగినవాఁడె లభించెను నేఁటి కక్కకున్‌.

(బిగ్గరగా) అక్కా! అక్కా! ఒక్కసారి యిటు వచ్చితివా- నీకొక చక్కని తాయం చూపెద!

కాళిం :- (చటాలునఁ బ్రవేశించి) ఏమా తాయము?

కమ :- (పటమును దాఁచి) ఒకచిత్రము చూపిన నా కేమిచ్చెదవే?

కాళిం :- అబ్బా? చంపక అదేమో చెప్పవే?

కమ :- చెప్పితినిగా చిత్రమని.

కాళిం :- ఎవరి చిత్రము?

కమ :- బావది!

కాళిం :- ఏ బావది?

కమ :- ఇంకే బావ! అయిదు వేలా అయిదు వందల బావ! ఇదుగో చూడు! (అని పటముఁ జూపఁబోవును.)

కాళిం :- (తొలగి) చాలు! చాలు! చూడనక్కరలేదు?