18
వరవిక్రయము
కమ:- (నవ్వి) హార్మోనియము కావలయును! ఆఁ వాయించగలము.
పేర:- అల్లికా, కుట్టూ - యివేమయినా చేతవునా? ఇదుగో? ఈ బ్రాహ్మడేమి, యిన్ని ప్రశ్నలు అడుగుతున్నా డనుకుంటారేమో? ఈ రోజులలో పెళ్లి కుమార్తెలకు కావలసిన లక్షణా లివ్వే. అందుకోసము అడుగుతున్నాను. అరుగో పంతులుగారు వస్తున్నారు. చిటికెడు పొడుం పీల్చుకుని సిద్ధంగా వుంటాను. (అని యట్లు చేయును.)
పురు:- (ప్రవేశించి) ఏమీ! పేరయ్యగా రెండలోనే వచ్చినారే. రవంతసేపు పండుకొని కాని రార నుకొన్నాను. (అనుచు నింకొక కుర్చీలోఁ గూరుచుండును.)
పేర:- సరిసరి యెంతమాట? తమ సెలవైనాక, తక్షణం చేతులు కట్టుకొని వచ్చి వాల్తాను గాని, నిద్రపోతానా!
పురు:- అమ్మాయిలను జూచినారు గదా? వీరికే యిపుడు వివాహములు కావలసియున్నవి. అమ్మా! మీరిఁక భోజనమునకు వెళ్ళి మీయమ్మ నొకసారి యిటు పంపుఁడు.
కాళి, కమ:- (లేచి నిష్క్రమింతురు.)
పేర:- తమ గోత్రమేమిటి?
పురు:- కౌశిక గోత్రము.
భ్రమ:- (ప్రవేశించును.)
పురు:- ఇరుగో! ఈయనయే పేరయ్యగారు. పాపము, నామాటమీఁద పడక కూడ మాని చక్కవచ్చినారు.
భ్రమ:- సంబంధము లెవ్వియైన సానుకూలపడు నన్నారా?
పేర:- అమ్మా! సంబంధాల కేమి లోటు? కో అంటే కోటి సంబంధాలు! అయితే సరా, వేలు పెట్టి చూపడానికి వెల్తిలేని సంబంధం సందర్భపడాలి. ఏం బాబూ! ఏమంటారు?
పురు:- అంతేకాని, అసలు సంగతి మీతోఁ జెప్పలేదు. నేను వరశుల్కము దూష్యమనే వాదములోని వాఁడను. ఈ దురాచారము మానిపింపవలెనని, యిప్పటికి ఐదేండ్ల నుండి పాటుపడుచున్న వాఁడను. ఈ కార
