పుట:Uttara Ramayanamu Kankanti Paparaju.pdf/93

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

69

    కీసుర లైన దీ టగుదురే భవదుక్తులు నన్నుఁబ్రీతునిన్
    జేసె నమర్త్య భావము సుశీల యొసంగితి నింక నీవు దే
    వాసురకోటిలో ఘనుఁడ వై మను మంచు ననుగ్రహించినన్ . 192

క. కొనియాడి రమరు లజుఁ గనుఁ, గొని యాడిరి వేల్పుముద్దు గుమ్మలు వెత వీ
    డ్కొని పాడిరి గంధర్వులు, పెను పగునమరత్వ మవ్విభీషణుఁ డొందన్. 193

చ, పరహితుఁ డైనవానికి శుభంబు లభించిన నెల్ల వారలున్
    హరుసమె కండ్రు దుర్జనున కాయువు శ్రీయును వృద్ధిఁబొందినన్
    బరమభయంబుఁ జెందుదురు భానుకులేశ్వర కావునన్ దయా
    పరుఁడు విభీషణుం డమరభావము నొందిన నుబ్బి రందఱున్ . 194

                     §§§ దేవతలు కుంభకర్ణునకు వరంబు లీయవల దని బ్రహ్మను వేఁడుట §§§
చ. బిసరుహగర్భుఁ డిట్టుల విభీషణు గోర్కు లొసంగి ప్రాభవం
    బెసఁగఁగఁ గుంభకర్లుకడ కేగెడునప్పుడు వేల్పు లాడి ర
    య్యసుర కభీష్ట మియ్యఁ దగ దయ్య పరాకు సరస్వతీశ వాఁ
    డసదృశకాయుఁ డీభువన మంతయు మ్రింగఁగ నోపు నొక్కటన్. 195

సీ. గట్టిగాఁ బద ముర్విఁ బెట్టె నేనియు సప్తపాతాళలోకముల్ భగ్నము లగు
    నొక్కమా టటు నిల్చె నిక్కె నేనియు శిరః ప్రహతి చేనూర్ధ్వకర్పరములగలు
    నుత్సాహ మొదవ మై నుబ్బించెనేనియుఁ బచ్చిగోడలజాడ విచ్చు దిశలు
    లేచి నీల్గుచు బార సాఁచెనేనియుఁ జక్రవాళాచలేంద్ర మవ్వలికి వీఁగుఁ
తే. గేరి నవ్విన మాబోఁటివారి కెల్ల
    గుండెదిగు లగు మమ్ముఁబేర్కొనఁగ నేటి
    కీవఱకు వాడు సేసిన హింస లెంచఁ
    గూడ దటువంటిఖలు దయఁ జూడ నేల. 196

ఆ. తనువుఁజూత మన్నఁ గన రాదు తుద మొద, లాత్మఁ జాతమన్న నతికఠినము
    నడకఁ జూత మన్నఁ గడుహింస వాఁడేల, ధాత వానితపము దయ్య మెఱుఁగు.

క. నందనవనవాసినులఁ బు, రందరసహచరల నచ్చరల బెక్కండ్రన్
    మ్రందించె మ్రింగె నరముని, బృందంబుల ఖలుఁడు వీఁడు పిన్న తనమునన్. 198

శ. ఏవరము లేకయే బలు, కావరమున జగము లేఁచుఖలునకు వరముల్
    దేవర యొసఁగుట మండెడు, పావకులో నేయి వోయు భంగిన కాదే. 199

ఉ. కావునఁ గుంభకర్ణుపయిఁ గారుణికత్వము మాని నీవు మా
    యావివశాత్ముఁ జేసి వర మం చొకదాని నొసంగిన౯ శుభం
    బావహిలున్ జగంబులకు నంచు సురల్ వివరింప భారతీ
    దేవిముఖంబుఁ జూచెఁ దొలిదేవర సాదరవీక్షణంబునన్ . 200

వ. ఇటువలెఁ దనమొగంబు గనిననలుమొగంబుల వేలుపుదొరయింగిత మెఱింగి
    మెఱుంగుల తెఱంగునఁ దుఱంగలించు మెఱుంగుజూవులఁ దొంగలిఱెప్పలనప్ప