Jump to content

పుట:Uttara Ramayanamu Kankanti Paparaju.pdf/54

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

30

శ్రీమదుత్తరరామాయణము

చ. ఉపనయనంబు సేసి శ్రుతియుక్తునిఁ గా నొనరించి శాస్త్రముల్
    కృపఁ జదివించి ధర్మ మెఱిఁగించి హితం బుపదేశ మిచ్చి పు
    ణ్యపురుషుఁ డైనతండ్రి దను నన్నిట నేర్పరిఁ జేయ నాతఁడుం
    దపమున కేఁగె వంశ గతధర్మము మానరు సాధు లెయ్యెడన్ 164

వ. ఇవ్విధంబున వైశ్రవణుఁడు తపంబు సేయం జని. 165

క. ఆహుతులఁ బ్రజ్వరిల్లెడు, స్వాహావిభులీల బ్రహవర్చసము క్షమన్
     బాహుళ్య మొంద నియమో, త్సాహంబున నుగ్రతప మతం డొనరించెన్. 166

మ. మననిష్ఠన్ జలపాయి, యై పటుతటిత్కాంతిచ్ఛటన్ బెంజడల్
     దనరన్ మించె సహస్రవర్షము లనంతక్షాంతి వాతాశనం
     బున వేయేండ్లు క్రమించె మే నచలమున్ బోలన్ నిరాహారుఁ డై
     తను వాశింపక యేండ్లు వేయుఁ గడపెన్ ద్రైలోక్య మౌరా యనన్ 167.

సీ. పద్మాప్తగతి వహింపఁగలాఁడు గావున మొనసిపద్మాప్తాధిముఖ్య మూని
    మకర సంగతి మీద మనుఁ గాన మకర భీకరజలాకరతరంగముల నాని
    ఘనవిభావసుసమగ్రత ముందరికిఁ గాంచ ఘనవిభావసుమధ్యగత్వ మొంది
    యతనువర్ధనమైత్రి, నలరఁ బోయెడుఁ గాన నతనువర్ధనవృత్తి యవధరించి
తే. ఘోరతపములు నేసి మిక్కుటపుమహిమ, లవధరించినమునులు ప్రయాస మనుచు
    వర్ణన లొనర్పఁ ద్రిసహస్రవత్సరములు, తపము గావించె విశ్రవస్తనుభవుండు. 168

వ. అంత. 169

సీ. ద్వాదశ ద్వాదశాత్మాక కిరీటమణిప్రకాండదీధితులు లేయెండఁ గాయ
    భాషాబ్జపత్త్రదృక్పత్త్రాతపత్రముల్ స్థిరశరచ్చంద్రచంద్రికల నీన
    సురనదీతటిదురుస్పురణతోఁ దనతసూవరరుచుల్ బంగారువానఁ గురియఁ
    బ్రగుణాగమశ్రీలఁడగుఋషుల్ కిసలయోజ్జ్వలజటాగ్రముల నంజలులు దాల్ప
తే. గగురుపాటును వడఁకును గానిపింప, నెల్ల సుమనోవితానంబు నెనసి కొల్వ
    మంచుజిగిపట్టి పొగడ విరించనుండు, గరుణఁ బౌలస్త్యజునకు సాక్షాత్కరించె. 170

                       §§§ కుబేరునకు బ్రహ్మప్రత్యక్షం బై వరంబు లిచ్చుట §§§

క. పెన్నిధివలెఁ దన కిటువలె, సన్నిధిసేసినకడానిచాయల జేజే
   మన్నెదొర పెద్దఁ జూచి ప్ర, పన్నమతిన్ లేచి మ్రొక్కికి భయభక్తులతోన్. 171

పంచచామరము. హరామరాగ్త్రణిస్తుతావ్యయప్రభావభాస్వరా
    స్వరాదినైకలోకసృష్టిశాసనక్రియాదరా
    దరాబ్జహీరహారభాస్యుదారదార ధీపరా
    పరాఖ్యమంత్రభృన్మనోబ్జపద్మినీమనోహరా. 172

క. అని తనుఁ బొగడినమనుమని, వినయమునకు మెచ్చి నలువ వేఁడుము వత్సా
   నిను మెచ్చితి వరమిచ్చెద, నని వచ్చితి ననఁ బులస్త్యజాతజుఁ డనియెన్ . 173