29
ప్రథమాశ్వాసము
సీ. పూరుషాకారంబుఁ బొందుత్రయీవిద్య బాలత్వ మొందిన బ్రహ్మచర్య
మూలోకగోచర యోధర్మ దేవత ప్రాణంబు లూనినభవ్యనియమ
మవయవంబులు దాల్చినట్టివై రాగ్యంబు జంగమస్థితిఁ గన్న శాంతరసము
వైయాత్య మొందినవైదికాచారంబు బ్రాహ్మణ్య మెనయుకృపాగుణంబు
తే. దానె యన విశ్రవో బ్రహ్మ తల్లిదండ్రు
లనుమతి యొసంగ నొకతపోవనముఁ జేరి
యాశలు జయించి వెలయుభూమీశులిల
నాశలు జయించి తపము సేయంగఁ దొడఁగె 156
శ. రుచిరజటారుచికీల, ప్రచయమువోలం గుశా స్తరణపరివృత్తుఁడై
దపము సే, యుచు నచ్చిఱుతజడదారి యున్నట్టియెడన్. 157
క. ఆమునితనయుఁ గృతేంద్రియ, యాముని యోగముఖభావితాంచత్ప్రాణా
యాముని జపఫలితప్రతి, యామునిఁ గని రోమహర్షులైరి మహర్షుల్. 158
మ. శమసౌఖ్యామృతవార్ధిమగ్ను నతనిన్ జామాతఁగాఁ జేయుచి
త్తముతో నుత్తమ తాపసుం డగుభరద్వాజుండు లేఁబ్రాయమున్
గొమరం గల్గినపుత్త్రి దోడ్కొని రమాకోక స్తనిన్ దెచ్చి తొ
ల్లి మధుద్వేషి కొసంగ వచ్చు భృగుపోల్కిన్ వచ్చి పల్కెన్ రహిన్, 159
క. వర్ణినిధానమ యీవర, వర్ణిని మత్పుత్త్రి దేవవర్ణిని యనఁగా
వర్ణింపఁ దగిన దిది యా, కర్ణాంతవిశాలనయనఁ గైకొమ్మనియెన్ . 160
సీ. అలమందగమనంబు హంసబోధ మొసంగఁ గౌను నభోలక్ష్యగతిఁ బొసంగ
మోవికెంజిగురు జపావృత్తి వహియింపఁ బలుచాయ లష్టాంగపటిమ నింప
ఘననఖప్రభ తారకాయోగము గణింప నాననం బమృతకరాభ మించఁ
గొమరుఁజెందు పిఱుందుగురుమహత్త్వముఁ దెల్పఁ జిఱునవ్వుముక్తానుసరణదాల్ప
తే. దనతపోరీతి కుచితమై తగిన దేవ, వర్ణినీనామకన్య నవ్వర్ణి దల్లి
దండ్రులయనుజ్ఞ వరియించి తత్సమాగ, మమున సకలగృహస్థధర్మములునడపె.
§§§ విశ్రవో బ్రహ్మకుఁ గుబేరుఁడు పుట్టుట §§§
శా. ఈలీలన్ స్వగుణానుగుణ్యమతి యౌనిల్లాలితోఁ గూడి యా
పౌలస్త్యుండు గృహస్థధర కలనాపారీణుఁ డై పార్వతీ
రోలంబాలకయందు శంభుఁడు కుమారున్ గన్నయ ట్లాధరా
స్ధూలాంచత్కటియందుఁ గాంచె నొక పుత్త్రున్ పుణ్య చారిత్రునిన్ . 162
చ. అవిరళ పుణ్యలీల యగునాశిశుసంభవ వేళ భారతీ
ధవుఁ డరుదెంచి పౌత్రజునిఁ దప్పక కాంచి ధనేశ్వకుంకురుండు వీఁ
డవు నిఁక విశ్రవోమునికులాగ్రణి గన్నయపత్య మౌట వై
శ్రవణుఁ డనన్ జగంబునఁ బ్రశస్తి వహించు నటంచు నేఁగినన్. 163
