26
శ్రీ మ దు త్త ర రా మా య ణ ము
§§§ పులస్త్యదర్శనముచేఁ దృణబిందునిపుత్త్రి గర్భిణి యగుట §§§
మ. కనకాంగీమణి కంచుగీచినగతిం గంఠంబు మీఱన్ జటాం
తనిరూఢశ్రుతి పాఠ మొందినపులస్త్యబ్రహ్మవేదధ్వనిన్
విని యారక్తజటాధరుం గుశతృణాన్వీతాసనస్థున్ మృగా
జనవాసఃపిహితాంగు నజ్జటిలుఁ గాంచెం దత్సమీపంబునన్ . 129
మ. కనుగొన్నంతనె కన్యకామణికి లేఁ గౌ నింత గాన్పించెఁ జ
న్మొనలన్ నీలిమ యావరించె ముఖపాండుశ్రీ మిటారించెఁ గు
ల్కునడల్ గొంచెఁ గృశించె మే నరుచి యాలో మించె నా రుల్ల సిం
చె నురుశ్రాంతి జనించె గర్భము రహించెన్ మించె నిట్టూరువుల్. 130
శ. ఈలాగున బాలామణి, చూలాలితనంబు దనకుఁ జొప్పబడిన మదిం
జాలన్ జాలిం బడి యిది, యేలీల ఘటిల్లె హేతు వెయ్యదియొ కదా. 131
తే. పేరు ఋషి గాని మాతండ్రి పేరు పెంపు, గలమహారాజమణియట్టిఘనుకడుపునఁ
బుట్టి యే నిట్టిఱ ట్టొడిఁ గట్టుకొన్నఁ, జెట్ట యని తిట్ట రే తోడిచేడెలెల్ల. 132
క. వచ్చిన వేళా గుణమో, యచ్చటి యోషధులమహీమ మిటు సేసినదో
మచ్చరమునఁ గన్నెఱిక, మ్మొచ్చేము గన నెవ్వ రిటుల యొనరించిరొకో. 133
మ. కడు లేఁబ్రాయవుఁబూపచన్నుఁగవసింగారంబుఁ బోనాడి యీ
కడుపున్ నేనును బోయి మ్రోల నిలువం గన్నయ్య కాపట్య మెం
చఁడె విన్నయ్యలు విశ్వసింపుదురె యేసంబంధమున్ లేనియీ
సడి నావంటిలతాంగికిన్ విధి ఘటించం జెల్లునే యక్కటా! 134
వ. అని చింతింపుచు. 135
మ. స్తనభారానత యై మదావృతసముద్యధర్భదౌర్బల్యసం
జనితోచ్చ్వాసపరంపరాగతాకవోష్ణమ్లానితాస్యాబ్జయై
కనదాలోకనిరోధిబాష్పకణ యై గాఢత్రపాక్రాంత యై
జనకుం జేరి కుమారి యేమియు గణించన్ నేరకున్నంతటన్. 136
క. వంచినతల యెత్తక తన, యంచల నిలుచున్న కన్నె నట్టే యవలో
కించి యొకించుక సంశయ, మెంచి వెఱ వహించి తండ్రి యిట్లని పలికెన్ .137
ఉ. ఎక్కడఁ బోయి తింత తడ వెవ్వరి కప్రియ మాచరించి తీ
వెక్కఠినుండు నిన్ను శపియించె నిమేషములోన నీకుఁ జూ
లెక్కరణిన్ ఘటిల్లెఁ దగ వెంచక యింతయకృత్య మెవ్వఁ డే
దిక్కున నుండి చేసె నిది తెల్లముగా వివరింపు మమ్మరో. 138
చ. కుల మపకీర్తిఁ జెంద జనకుండును వెల్వెలఁ బోవ భాంధవా ,
వలి దల వంపఁ దల్లి వగవం జెలికత్తెలు సిగ్గు సేటులం
