పుట:Uttara Ramayanamu Kankanti Paparaju.pdf/48

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

24

శ్రీ మ దు త్త ర రా మా య ణ ము

సీ. అకలంక సుగుణమౌక్తికజన్మదేశమై యేమౌనిహృదయాబ్జ మింపు గులుకుఁ
    ద్రిభువనవిమలవారిజవనీహంసి యై యేతపోధనుకీర్తి యెమ్మె గాంచు
    నజమనఃకమలహర్షాపాది యై యేమహర్షి మహాతపం బతిశయిల్లు
    సకలమౌనివతంసులకు మేలుబంతియై యేపుణ్యు దినచర్య యేపుఁ జెందు

తే. వినతదేవకిరీటభావితసరోజ
    రాగరుచిచక్రచక్రచంక్రమణగతుల
    నేమునిపదాంబుజము లొప్పు నామహాత్ము
    డతఁడు సాధారణుఁడె పులస్త్యాహ్వయుఁడు. 116

ఉ. ఆమునిచక్రవర్తి దనయంచిత ధైర్యముపోల్కి మించు నా
    హైమనగంబు చెంతఁ జెలువౌతృణబిందునియాశ్రమంబునం
    దామస ముజ్జగించి వనితావిముఖత్వముఁ గాంచి క్రోధుతోఁ
    గాము జయించి నూత్నశివుకైవడి నుగ్రతపంబు సేయఁగన్ . 117

సీ. వల రాజుకోసమై యలవసంతుఁడు గుంపుసేసినచిలుకతేజీ లనంగ
    వనరాశి నావరించినకరంజకమేఘతలి మించుచంచలాలత లనంగ
    భువనముల్ భ్రమియించి పూవిల్తు నెలయింప రతి దాల్చు రూపాంతరంబు లనఁగ
    మునిచి త్తముల నొంప మనసిజుం డపు డంపవచ్చుమంత్రాది దేవత లనంగ

తే. బెళుకుఁజూపులు నొయ్యార మొలుకునడలుఁ
    దళుకుదొడలును సిబ్బెంపుఁగులుకుగుబ్బ
    లమరునమరాహిఖచంకన్యలు సఖీస
    మాజములతోఁ బులస్త్యాశ్రమంబుఁ జేరి. 118

సీ. పాటఁ బాడుదు రొక్కచోటఁ మ్రోడులు పల్లవించి కోయిలలకు విందు సేయ
    నాటలాడుదు రొక్కచోటఁ గాంచిఘంటికలు మోయ మరమదావళము లనఁగ
    మాటలాడుదు రొక్కచోటఁ జక్కెరవింటిజాణతేజికిఁ దియ్యఖాణ మొసఁగ
    నీటు సేయుదు రొక్కచోటఁ గేళిని మనోహరుఁ డేడ వలచునో యని చలింప

తే. నగుదు రొకచోటఁ గుముదసంతతులు విరియ
    నిలుతు రొకచోట మెట్టతమ్ములు జనింప
    ఖచరగంధర్వకిన్న రాంగనలు మీఱి
    బ్రహ్మకొడుకు తపోవనాభ్యంతరమున. 119

సీ. గణిక సోఁకఁ గురంటకము కంటకమిషంబునను గగుర్పాటొందె వనిత చూడు
    సరస మాధవి సేర విరితేనె నెపముతోఁ జెమరించె సురపొన్న చెలియ చూడు
    లతకూన గదియఁ బల్లవదంభమున రసాలము ర క్తిఁ గనిపించె రమణి చూడు
    తనజాతికొమ్మ సెందిన మరుద్గతి బంధుజీవంబు వడఁకె నెచ్చెలువ చూడు