తృతీయా శ్వాసము
105
శ్వనికాయోదర పార్వముల్ కరటిహస్తంబుల్ విదారించి య
య్యనరణ్యాధిపుసేన గాడుపు లరణ్యానిన్ బలెన్ గూల్చినన్.161
సీ. పడగలు గొడుగులు పావడల్ వీచోపు లొండొంటిపై వ్రాలి యుండు నెడలుఁ
దొడలును మెడలుచేతులుగాళ్లు వ్రేళ్లు ప్రక్కలుడొక్కలొక ప్రోఁగుగన్నయెడలు
నరము లెమ్ములు క్రొవ్వునంజుడుమెదడు ప్రేవులు నెత్తురొక్కటై కనయునెడెలు
హారకుండలకిరీటాంగుళీయకకంకణాంగదాదులు చూర్ణమైనయెడలు
తే. బహువిధాయుధశకలముల్ పడినయెడలుఁ, గలిగిపలలాశనోత్సవకారి యగుచుఁ
దనబలము నేలపాలైనయునికిఁ జూచి, యలిగి యనరణ్యభూపాలుఁ డౌడుగఱచి.162
చ. కరమున విల్లు పూని లయకాలకృతాంతునిలీల మౌర్విటం
కరణము దిక్కరిశ్రవణఘట్టనముల్ ఘటియింపఁ దేరు స
త్వరముగ సూతుఁడు నడుపఁ ద న్నెదిరించినఁ జూచి పంక్తికం
ధరుఁ డనరణ్యునిన్ బెలుచ నవ్వుచు నీసు వహించి యిట్లనున్.163
తే. ఆఁకలియు డప్పి గొన్న నరాదు లాహ, రింత నరసేన దెచ్చి యర్పించినటుల
చటులమామకశరశిఖజ్వాలికలకు, ని న్నొసఁగ వచ్చితే యన్న నృపుడు గదిసి.164
చ. దనుజుఁ గిరీటముల్ పదియుఁ దాఁక ననేకశరంబు లేసి యా
ర్చిన శతశాతబాణములచే దశకంఠుఁడు రాజు నొంచి యా
తనివిలు ద్రుంచి సారథివధం బొనరించి హయాంగముల్ దళిం
చిన రథిహీనుఁడయ్యు గదఁ జేకొని శత్రుని మోఁదె మోఁదినన్.165
తే. దండతాడితఫణిరీతి దశముఖుండు, పుడమి కుద్ధతి లంఘించి పిడుగుఁబోలు
కఱకుటఱచేతఁ దనమస్తకంబు వ్రేయ, వాయుహతసాలలీల భూవరుఁడు గూలె.166
ఉ. అగ్గతి నేలఁ గూలిన ధరాధిపుఁ గన్గొని పంక్తికంఠుడున్
బెగ్గిల గేక వేసి నగి బీరము లాడితి విప్పు డింతలో
దగ్గఱె నోటు మృత్యు వెచటన్ నను గెల్వఁగ నెవ్వఁ డోపు నీ
సి గ్గిటు సేసె నోటమి వచించిన నీదురవస్థ వచ్చునే.167
చ. అని తనుఁ దూల నాడిన జనాగ్రణి కన్నులు విచ్చి దైత్యునిం
గనుఁగొని నన్ను నీవిపుడు కాఱియఁబెట్టిన నేమి మీఁదటన్
నిను వధియించు నొక్క మహనీయచరిత్రుఁడు మత్కులంబునన్
జననము నొందు నిట్టిపరుషంబులు వల్కకు పొమ్ము రావణా.168
చ. పురుషుఁడు కర్మసంగమునఁ బొందు సుఖంబును దుఃఖ మెవ్వ రె
వ్వరికి విరోధముల్ సలువు వా రిది దైవవశంబు దీనఁగా
తరత వహింప నేఁ గనకదానమఖాధ్యయనాదికర్మముల్
వొరసితి నేనిఁ బల్కు పొలి వోవక నట్లగుఁ గాక యం చనన్.169
క. మించినతమిని సురల్ గురి, యించిరి మందారవృష్టి యిది నిజ మని మ్రో
