Jump to content

పుట:Uttara Ramayanamu Kankanti Paparaju.pdf/122

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

శ్రీ మ దు త్త ర రా మా య ణ ము

——♦♦ వేదవతిని జూచి రావణుండు మోహించుట ♦♦——

వ. ఇచ్చెలువున్ దనయిచ్చకు వచ్చినమచ్చున నచ్చటచ్చట నచ్చపలుండునిచ్చలు
    మెలంగుచు నొక్కనాడు హిమవత్పర్వతంబునకు నుత్తరదిగ్భాగంబున నొక్క
    సుందరోద్యానంబు సందర్శించి యచ్చట. 102

సీ. ఘనమండలము సుధాకరమండలము నిండునటుల మోమునజటాచ్ఛటలు నెఱయ
    వలఁజక్కవలు చిక్కువల నొప్ప మృదువల్కలంబునఁ గుచలికుచంబు లొరయ
    బెళుకుఁజూపుల లేడి గెలిచి కై కొనియెనో నాఁ గ్రిందఁ గృష్ణాజినంబు వెలయ
    నఖపాళిబెడఁగుమాన్పకు మంచు నుడులు గై వ్రాలె నా స్ఫటికాక్షమాలికదగఁ

తే. గౌసుమరజంబు దొరసినకల్పలతిక , బాగున విభూతి చేత మైతీఁగ వెలుఁగ
   నొంటి గిరికన్యవలెఁ దపం బున్నతపసి, కన్నెనొక్కతెఁ జూచి రాక్షసవిభుండు.

తే. చూచి యాచెల్వచెల్వంబులోచనముల, కబ్బురంబును గాంక్షయు నుబ్బొనర్పఁ
    బుష్పకము డిగ్గి సరభసంబుగఁ దదగ్ర, భాగమున నిల్చి పలికెనప్పంక్తిముఖుడు.

సీ. నీకులం బెయ్యది నీనామ మే మందు రెవ్వరి దానవే యిందువదన
    కలికి లేఁబ్రాయంబుఁ గానపాల్ గావించి యేల కృశించెదే యిగురుఁబోడి
    నీప్రాణనాథుఁ డై నిను నేలుభాగ్యమెవ్వానికిఁ గల్గెనే వన్నెలాఁడి
    యేతపం బొనరించి యీ చెల్వుఁగంటివో యింకఁ దపంబేల యేణనయన

తే. కాకఁ జెందినపసిఁడిసలాక వంటి, తనువు వెండియుఁ గళఁ గాంచు నని తలంచి
    చూపఱులయిచ్చ వేమఱుదాప ముంచె, దేమి నీచర్య లెఱిఁగింపవే లతాంగి.

ఉ. నీబిగిగుబ్బచన్నులకు నీ నెఱిపెన్నెఱు లున్నఠీవికిన్
    నీబటువుంబిఱుందులకు నీయెలప్రాయపుఁగల్మి కింతిరో
    యీబసుమంబు కప్పురమె యీతిరివేణియె పట్టుజీర లే
    యీబిఱు సైనవల్కలము లీతప మిష్టమనోజభోగమే. 106

సీ. అణుమధ్య నీమధ్య మణిమంబు వహియించు మహికటి నీకటి మహిమ గాంచు
    గిరికుచ నీకుచగిరు లొందు గరిమంబు నలినాక్షి నీఱెప్పలలరు లఘిమ
    ఘన వేణి నీ వేణి మను ఘనశ్రీప్రాప్తి నతివ నీమెయి ప్రకామ్యతకు నెక్కు
    నంగన నీభర్త యఖిలేశతకుఁ దగుఁ జెలి నీకు వశి యగుఁ జెఱకువిల్తు

తే. డిన్ని వైభవములు గల్గి యిగురుఁబోడి, బేలతనమున నీతపం బేలచేయఁ
    గొదవయొదవిన దిది యంచు మృదులఫణితిఁ, జెవులకీయెడఁ బండువుసేయుమనిన.107

క. ఆ నెలతయు నప్పలుకులు, వీనుల కెడఁ జేసి వాని విశ్రవుసుతుఁ గాఁ
    దా నెఱిఁగి హీనుఁడనక య, హీనత నాతిథ్య మొసఁగి యి ట్లని పలికెన్.108

మ. దనుజాధీశ కుశధ్వజుం డనుతపోధన్యుండు ము న్నొప్పు నా
    యన వేదంబు పఠించువేళ నుదయంబై నేను వాపోవఁగా
    ననుఁ బ్రేమంబునఁ జూచి వేదవతి యన్నామంబుఁ గావించి పెం