పుట:Uttara Ramayanamu Kankanti Paparaju.pdf/105

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

      యన్నకు సేమమే వదిన హర్షముఁ గాంచునె పుత్త్రు లెల్ల సౌ
      ఖ్యోన్నతు లే కదా కుశలయు క్తులె యాప్తులు మంత్రు లాశ్రితుల్
      నిన్నిట కేల యం పెఁ బతి నేఁ డన నంతయు వాఁడు దెల్పినన్ . 301

తే. కొంత చింతించి మనహితోక్తులు సగౌర,వముగ విన నేర్చునే పంక్తి వదనుఁ డేల
      యన్న యిప్పనిఁ దలపెట్టె నైన నేమి, వచ్చితివికద రమ్మని వానిఁ గొనుచు. 302

మ. గణనాతీతనిశాచర స్తవము లాకర్ణించుచున్ గంకణ ,
     క్వణనంబుల్ దగఁ జామరంబు లమరీవారంబు వీవన్ సభాం
     గణసమ్మర్దము వేత్ర హస్తు లుడుపంగా నిండుకొల్వున్నరా
     వణునిన్ జేరి విభీషణుం డెఱఁగి క్రేవన్ దూతఁ గాన్పించినన్ . 303

క. ధనదునిదూతయు వినయం, బున నించుక చేరి మొక్కి ముకుళితకరుఁ డై
     దనుజులబహుసమ్మర్దం, బున నొదుఁగుచు నిలిచి బంక్తిముఖుతో ననియెన్ . 304

ఉ. స్వామి పరాకు దైత్యకులచంద్ర త్వదగ్రజుఁ డై నకిన్నర
     గ్రామణి వంశవిత్తగుణగౌరవయుక్తి సమానుఁ డౌట మీ
     సేమము వేఁడి మీకొకవిశేషహితం బెఱిఁగింపు మంచు న
     న్నీ మెయిఁ బంచె నెయ్యము వహించి వినుం డది విన్నవించెదన్ . 305

చ. సమతఁ బరోపకారకృతి సల్పుటయే సుకృతంబు ఘోరపా
     పము పరపీడ సేయుటయె బ్రహ్మకులంబునఁ బుట్టి దేవతా
     ప్రముఖవిరోధముల్ నెరపఁ బడియె ధర్మముచేతఁ గాదె యీ
     సమధికసంపదల్ దొరసి సంతత మందఱమున్ సుఖించుటల్ . 306

ఉ. నాస్తికుఁడున్ శఠుండుఁ గులనాశకుఁడున్ గను దుష్టవర్తనం
     బాస్తికతాధురంధరున కర్హమె యద్భుతనిష్ఠ చే నజో
     పాస్తి ఘటించినాఁడవు కృపాగుణశూన్యుఁడ వై భుజబల
     ధ్వస్తులఁ జేయ నేల సురవర్యుల నార్యుల ధర్మధుర్యులన్ . 307

ఉ. నందన మాది యౌసురవనంబులఁ గూల్చితి వప్సరోవధూ
     బృందము బల్మిఁ బట్టి చెఱఁ బెట్టితి వార్యులు నేయుయాగముల్
     మ్రందఁగఁ జేసి తార్తు లగుమౌనులఁ జంపితి వస్మదాదు లే
     మందురొ యన్ భయం బెఱుఁగ వైతివి తెల్పెడి చెట్టు నీ కిఁకన్, 308

ఉ. గొట్టుతనానఁ దన్ వెడలఁ గొట్టినఁ దిట్టను ర ట్టడంచుఁదోఁ
     బుట్టువనౌట నొం డనక పోయితిఁ బల్మఱు బెట్టు సూపినన్
     జుట్టము లైనఁ దాళుదురె శూరతయే జడదారి పెద్దలన్
     బట్టి వధించుటల్ వెడఁగుభావము మానఁ గదయ్య తమ్ముడా. 309

మ. హిమవత్పర్వతతుంగశృంగమున నే నిన్నాళ్లు శైవవ్రతం
     బమిత శ్రద్ధ నొనర్చి వచ్చి భవదీయౌద్ధత్య మాలించి ధ
     ర్మము గా దంచుఁ బ్రబోధ నేసితి ననున్ బాటించి వంశోచిత