ఏడవ యధ్యాయము
75
"కం. తెలుఁగుకవిత్వముఁ జెప్పన్
దలఁచినకవి యుర్థమునకుఁ దగమా
టలు గొని వళులుం బ్రాసం
బులు నిలుపక యొగిని బలిమిపుచ్చుట చదురె.,
"క. అలవడ సంస్కృతశబ్దము
తెలుఁగుపడి విశేషణంబు తేటపడం గాఁ
బలుకు నెడలింగవచనం
బులు భేదింపమికి మెచ్చు బుధజనము కృతి౯."
"గీ. ఎట్టికవి కైనఁ దనకృతి యింపుఁ బెంపఁ
జాలుఁ గావునఁ గావ్యంబు సరసులైన
కవుల చెవులకు నెక్కినఁ గాని నమ్మఁ
డెందు బరిణతిగలుగు కవీశ్వరుండు."
అనుపద్యములను జెప్పి సత్కవీంద్రమార్గమును గూడఁ దెలిపియున్నాఁడు. మఱియు నుత్తరరామాయణము రచించుటకుం గలకారణ మీవిధముగాఁ జెప్పి యున్నాడు.
"క. ఎత్తఱినైనను ధీరో
దాత్తగుణోత్తరుఁడు రామధరణీపతి స
ద్వృత్తము సంభావ్య మగుట
నుత్తరరామాయణోక్తియుక్తుఁడ నైతి౯."
తిక్కన తననిర్వచనకావ్యములోని కవిత్వరీతి పండితుల కానందకరమై యుండు ననిసూచించుటకో యనఁ గవిత్వపద్దతి యిట్లుండవలయు నని యీక్రింది పద్యములలోఁ దనప్రతిజ్ఞావాక్యములనుగూడ నుడివి యున్నాఁడు.
