(15)
షష్ఠప్రకరణము
95
గొట్టుదు దుష్కవిద్విరదకోటులఁ బంచముఖోద్భటాకృతిన్
బెట్టుదు దండముల్ సుకవిబృందము కే నతిభక్తి సారెకున్
గట్టితి ముల్లె లేఁబదియుఁ గా గలనూటఁబదాఱు రెయ్యెడన్
దట్టడిభట్టుమూర్తికవి రాయనిమార్గ మెఱుంగఁ జెప్పితిన్ .
అని యాగ్రహించి చెప్పినంతవఱకు రాయఁ డీబ్రాహణ కవివరుల దురాలోచన మెట్టిదో నేనెఱుంగను. నన్నేలతిట్టెదవని యనర్ఘబహుమాసము లొనరించి గాఢాలింగనంబు గావించెనఁట. అందులకు సంతసించుచు భట్టుమూర్తి యీక్రింది పద్యముచే రాయని స్తుతించెనఁట.
ఉ. ఆబ్జముభీమనోబ్జ నరసాధిపనందన కృష్ణ నీయశం
బబ్జక రాజ్ఞజాబ్జనయనాబ్జవిలాసము నీపరాక్రమం
బబ్జక రాబ్దజాబ్జనయనాబ్జ విలాసము నీవితీర్ణిమం
బబ్జక రాబ్జజాబ్జనయనాబ్జవిలాసము చిత్ర మిధ్ధర౯".
అప్పుడు భట్టుమూర్తి తిమ్మరుసుం జూచి నీప్రోత్సాహంబున కవు లీవిషమాలోచనము గావించిరి. నేను నీకు కై వారం బొసఁగకుండుట కారణంబుగా వీరిం బురస్కరించుకొని నన్నవమానింషఁ జూచితివి ; కానీ,
"శా. గుత్తిం బుల్లెలుకుట్టి చంద్రగిరిలోఁ గూ డెత్తి పెన్గొండలో
హత్తిన్ సత్రమునందు వేఁడి బలుదుర్గాధీశుతాంబూలపుం
దిత్తు ల్మోసి పదస్థు లైనఘనులన్ దీవించ
అనునంతవఱకుఁ జెప్పునప్పటికిఁ దిమ్మరుసు దుష్కీర్తికి వెఱచి కృష్ణరాయఁడు బట్టాభిషేకసమయంబున నొసంగిన
