వెలది చక్కదనము వెరవై'న యీడును
విభుని కరుణ లేక వితగనుండు;
నీదు కరుణ లేక నేర్పులు కొర గావు! వి. 139
ఎంత కష్టముండునంత పాపపు చింత;
చింత చేత మిగులఁ జివుకు మనసు;
చింత లేక యు'న్న చెడని సంపద జూచు. వి. 140
ఎన్నాళ్లును దానుండును
యెన్నాళ్లును దాను నేర్చి యెన్నిట వెలయున్‌;
కొన్నాళ్లకుఁ దాఁ జన్న ను *[1]
మన్నా'యెను విద్య లె'ల్ల! [మహిలో] వేమా. 141
ధనమె'చ్చిన్న మనమె'చ్చును,
మనమె'చ్చిన దుర్గుణంబు మానక యె'చ్చున్;
ధనము'డిగిన మనము'డు గును;
మనము'డిగిన దుర్గుణంబు మానును వేమా! 142
139. As the beauty of a woman, and her lovely bloom, if devoid of grace in her husband's eyes, are all unprofitable; so devoid of Thy grace, all our skill is fruitless!
140. In proportion to a man's difficulties are his wicked devices; by such thoughts the mind is much weakened; if devoid of anxiety, he possesses an imperishable treasure.
141. However many days he livps,. however long he is learning, and however he is distinguished, in a few days he dies, and is turned to earth, with all his skill.
142. As wealth increases, inclinations increase; with our inclinations, our evil nature fails not to be aggravated ; when wealth ceases, our lusts leave us; and with those lusts are our bad dispositions diminished.
- ↑ * జన్నును for చనును to preserve the metre.
