పుట:The Verses Of Vemana (1911).pdf/179

           కల్లలా' డు కంటె కష్టంబు మరియును,
           కష్టమె' పుడునో'లి గలిగి యుండు
           ద్విజుడన' నుట చూడ దిమ్మరితనమ'ది. వి. 165

           విప్ర వరులమ' నుచు, వేదంబు జదువుచు,
           ప్రాకృతులను జూచి పరిహసించు,
           ధరణి - సురులకన్న దాసరి మతమె' చ్చు, వి. 166

           వేషమొ' నర గట్టి వెలయ శూద్రత్వంబు
           తనకులేద' నుకొను ధరణి ద్విజుడు*^[1]
           అరిది గిట్టు వేళన' డగు ద్విజత్వంబు. వి. 167

165. There is no sin greater than that of falsehood : this is an abomination perpetually †^[2] in the mouth; what vagabonds are several who call themselves twice-born!

166. The lords of the earth ‡^[3] say, "We are pure; we are learned in the scriptures;" they scorn all who are in their natural state. Truly the poorest palmer is better than such boasters,

167. The Brahmin, when he has assumed a particular garb, imagines he is no Sudra: is it not strange that his braminhood perishes when he dies?

1. * This elision is here unnecessary. See the Grammar of Nannaya Bhatt Section fix.
2. † ఓలి Oli or ఒగి Ogi these two words are mere expletives to fill the metre; they are sometimes explained duly, Always.
3. ‡ That is, Brahmins who have this title