పెద్దల వచనములు ప్రేమతో జూచి, తా
న'టుల నడవ బోవన' నువు పడదు;
పులిని జూచి నక్క పూత బూసిన యట్లు. వి. 95
బుద్ధి - యుతునకే' ల పొసగని సఖ్యంబు?
కార్య వాదికే' ల కడు చలంబు?*[1]
కుత్సితునకునే' ల గురు - దేవతా - భక్తి? వి/ 96
వినుకరి కనుకరి గోరును,
కనుకరి యాకాంత గూడి, గవయగ గోరున్,
కనుగొన ప్రేమన్ బొరలును
ఘనతర మోహంబు చేటు, గదరా, వేమా.†[2] 97
95. He who studies the sayings of the ancient, but fails when he tries to practise according to them , is like a fox that streaks itself in empty imitation of a tiger.
96. What has he, who is united to wisdom, to do with incongruous friendship? What has he, who speaks to the purpose, to do with circumvention? What has a hypocrite to do with faithfulness to a teacher or a deity?
97. By hearing of her he desires to see her; if he sees her he wishes to possess the maiden; by seeing her he becomes agitated with love: surely strong love is great miseryǃ
