ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
రం 6]
75
త గి న శా స్తి
రామ--చెప్పుచప్పు అదీ విందాము. సూర్య--చెప్పింది కేముంది? ఆలస్యంగా ఇంటికి వచ్చినానని అన్నము పెట్టలేదు. కొంచెము బెదిరించినాను, వెంటనే మూలనున్న చీపురు తీసి మూడుదెబ్బలు కొట్టింది, నొప్పి ఇంకా పోలెదు. ఉమా--ఇంతవర కొచ్చింది, ఇంకెంత వరకూ పోతుందో ! ఏమి సాధనము? సూర్య--ఖమించుమని మొర్రపెట్టుతూనె ఉన్నాను. మానితేనా? మరీ జో రయింది. తలుచుకొంటే ఇప్పుడు తగుల్తూఉన్నట్లుంది. రామ--వీళ్ళ పెంకితనము మితిమీరుతూన్నది. సూర్య--అప్పుడే వెళ్ళీ పోలీసువారికి రిపోర్టు చేసినాను. పూర్ణే--బాగా చేశావు. సూర్య--ఇంతవరకూ ముదిరిపోయింది, ఇక నేమీ లాభముండ దనుకొంటాను. పూర్ణే--అయినదాని కేమి? ముం దేమి దారి? ఉమ--నే నప్పుడే చెప్పినాను, విన్నారుకారు నామాట; ఇప్పుడు విచారిస్తే నేమి లాభము? సూర్య--పదండి అందరమూ కట్టకట్టుకొని Educate అవుదాము. వీళ్ళజోలి మనకు వద్దు, మనదారిని మనము పోదాము.