పుట:TALANKA-NANDINI-PARINAYAMU.pdf/285

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

230

తాలాంకనందినీపరిణయము


కమనీయతరతూలికాతల్పముల డించి
        చటులశార్కరిలభూశయ్య గలిగె
కాంచనమయడోలికానిద్రలు దొలంగి
        కంటకవల్లికాకషణ మొదవె


తే.

శారికాపికశుకరవశ్రవణ దొలఁగి
కఠినతరఝల్లికారవాకర్ణన దగె
నహహ విధికృత్య మింక నే మనఁగవచ్చు
మామజేసిన యపకృతి వలన మాకు.

166


మ.

అనుచుం బెక్కువిధంబులం జనని మార్గాయాస మూహించి యం
తనె ధైర్యంబు ఘటించి వన్యమృగసంత్రాసప్రదోద్యద్ధను
ర్గుణఠంకారమహాధ్వను ల్దిశల బెక్కు న్మ్రోయ సన్నద్ధమా
ర్గణుఁడై తల్లికెడ న్వసించి శశిరేఖం జిత్తమం దెంచుచున్.

167


ఉ.

హా విమలాంగి! హాలలన! హా మధురాధరి! హా తలోదరీ!
హా వనజాతనేత్రి! దరహాసముఖీ! హరిమధ్య! హా సతీ!
హా విరిబోణి! హా రమణి! హా తరుణీ! శశిరేఖ నేడు నన్
హా విడనాడితే యహహ! హా! విధి యింతగ హాని జేసెనే.

168


ఉ.

పిన్నతనాననుండి యొకపెన్నిధి గన్న సమున్నతోన్నతిం
గన్నియ నిన్ను మిన్నగొని కన్నెదనంబును వెన్నుదన్ని వై
సెన్నఁడు వచ్చునంచు మదినెన్నుచు నున్న విపన్ను నన్ను నీ
క్రొన్నన వింటిమన్నెపయి గొన్నను కన్నెడసేయ న్యాయమే!

169


మ.

మదనాయాసము తెల్ల దెల్పి చెలి నన్ మన్నించుమంచు న్మహా
పదచే మ్రొక్కఁగ నన్ను నెత్తి కుచకుంభంబు ల్వడిం గ్రుచ్చి క్రొం
బెదవిం బానక మిచ్చి నాకొఱకు నొప్పిం జెందితౌ నాథ! యం
చు దయాదృష్టిని మేను చే నిమిరినన్ సొక్కించు టింకెన్నఁడో.

170


ఉ.

మామకహృత్ప్రభేదియగు మారునకుం గడుమిక్కుటంబులౌ
కోమలిగబ్బినిబ్బరపుఁ గుబ్బ లురమ్మున గ్రుచ్చి కౌఁగిటం