ద్వితీయాశ్వాసము
133
| గామరకిన్నరీరమణులైన విమోహనిమగ్నులై భవ | 237 |
మ. | అదిగాకన్ మును సీరపాణి భవదీయశ్రీకరాకారసం | 238 |
మ. | అకటా! నీ విటు లొంటిగా నిలిచి చింతాక్రాంతతం జెంద నే | 239 |
గీ. | మిన్న యౌచున్న పన్నీట కన్ను లొత్తి | 240 |
మ. | వదలంజాలని యీవిరాళిఁ గొన నెవ్వల్ జెందఁగా నేల నేఁ | 241 |
చ. | చిరఘనసారభూషితము శ్రీకరవీరఘనప్రశోభితం | 242 |
చ. | సుర లమృతం బహర్నిశము జుఱ్ఱుటచే వెగటుం జనించి వే | |