మూ ఁ డ న ప్రు క ర ణ ము 一○C丁2 ఇట్లందఱును సమావేశమైన తరువాత తిరుమేళ్ల వెంకటసుబ్బారావు గారును పుల్లాభట్ల గవరయ్య శాస్త్రీగారును నాయకులుగానుండి యందఱి తోను మాటాడి తాము వేలొకక్రొత్త సమాజమును స్థాపించుట యావశ్యక వుని బోధించి యట్లుచేయ నో`డcబఱిచిరి. నాకు స్వాగతపత్రికను జదివిన ರಾಹೆ. బందరునుండి యిందునిమిత్తమయివచ్చి మాయింటదిగినవారిని భోజ నవునకు వెళ్లినప్పడు, మాయింట దిగుటచే, రాఁగూడదని వురలఁబంపి వేసిరి. ఆట్లు పంపివేసిన వారెవ్వరని "నేను విచారింపఁ7గా నెవ్వరును తామెఱుఁగవుని నిందను తిరుమెళ్ల సుబ్బారావుగారిమివాఁద తోసివేసిరి. నన్ను గౌరవించుట కని వేషము వేసి పిలిపించి మా యింటదిగినవారు తమతోడి పంక్తిభోజనమున కర్టులు కారని వచ్చిన యతిథులను తిరిగిపంపి వేసిచేసిన యశారవమునకయి నా "soᏕᏉ కోపము వచ్చినది. వారు మఱునాఁడు నన్ను తమనడుమను గూరుచుండఁ బెట్టుకొని "గూపటమును దీయించుకొనెదవు రమ్లని యాహ్వానముచేయఁగా నేను రానని మొట్టమొదట నిరస్కారభావముతో నిరాకరించితినిగాని యొక పెద్దమనుష్యుఁడు అనమనవిచెల్లింపవలసినదని మఱివుణి బతిమాలుకోఁగా తుదకు పోవలసినవాఁడ నంులిని. నన్ను గౌరవించునట్టు నటించుచు నట్లవమానపతి చిన ప్రబుద్ధులు "నాకంటఁబడఁ"గా నామనస్సు నాకు స్వాధీనము గాక grfపాత్రి రేకముచేత నిటువంటివారితోఁగలిసి ఛాయాపటమును గీయించుకొనుట నేను గౌరవను 7గాఁ దలఁపక యువమూనవు"గా భావించుచున్నాననియు, ఇటువంటి వారి సహపంక్తిని భోజనము చేయుటకంటె చండాలుర సహపంక్తిని భుజిం చుట యొక్కువ గౌరవదాయకముగా పరిగణించుచున్నాననియు, నిశ్శంకము గా నందజీ మొగములవిూఁదను జెప్పితిని. ఈ సమాజమునకు ముఖ్యకారకులు గానున్న వారిరువురును తామావతికెక్కడఁబట్టిన నక్క డభోజనము చేయు వారును దేశీయ సంస్కారసభకు చెన్నపురివచ్చినప్పడు ము తాంతరులతోగోఁ గూడఁ Xಶಿಸಿ భోజనము చేసినవాళును నయి యుండిరి. పూర్వము జాతి భేదము లేక యెల్లయెడలను భోజనముచేయుచుండినవాఁడును కడపట కై స్తవమత వును స్వీకరించినవాఁడును నయిన యింకొక నిష్టాపరుఁడుకూడ పైeురువుర
