రెం డ వ ప్రు కరణ ము' - و O 3 యేయల్లరిచేసినను జనులు వాని జోలికిపోక నమస్కరించి యూరకుందురు, కాబట్టి యి-వానరములు నిర్భయముగా గ్రామములయంధు వీధులలాr సంచ రించుచు, గ్రామములోని ട്ട് cటలన్నియు తమ వేయయినట్టు మనసువచ్చిన తోఁటలాశీఁ బ్రవేశించి పండ్లు మొదలయినవి యధేష్టముగా ననుభవించుచు, ఆంxళ్లలోని ధాన్యాదులను దమ సొత్తయినట్లుగా నంగడివాండ్రనేమతించి భక్కీంచుచు, ఇండ్లనడి కప్పలమిఁదికెక్కి లోపలికి -గాలిపోవుటకు మార్గము లేర్పఱుచునట్లుగా 'పెంకులు తిరసKచేసి నలుగఁద్రోక్కుచు, సర్వాధికారము చెల్లించుచుండును. గ్రామస్థులు వీని బాధపడలేక తమయిండ్లమింద ముండ్ల కంపలు మొదలయినవి వేసికొందురు. ఇవి యేహానిచేసినను వీనిని కొట్టక పోవు టయేకాక యెవ్వఁడైన మతాంతర్వుడీ కోఁతిని హింసించిన పశమన గ్రామస్థ లందఱును వానిమిఁద దండెత్తుదురు ” కుక్కలయొక్క స్వభావ లకణాదులనుగూర్చి వ్రాయుచో నొకSr&ు నీ కిందికథ చెప్పఁబడినది.
- - “ఒకఁడు కొంతకాల మొకకుక్క_ను బెంచి తరువాత దానిని తనమిత్రున కిచ్చివేసెను. నాలుగు సంవత్సరములైన తరువాత మొదటియజమానుఁడొకనాఁ నిరాక యడవిమార్గమునఁ బోవుచుండఁగాఁగుక్కయెదురుపడి యూనవాలు పట్టి తోఁక యాడించి తన సంతోషమును గనఁబఱచెను, ఇంతటిలో నతని మిత్రుఁడైన క్రొత్త యజమానుఁడునువఛ్చెను. వారిద్దఱును కొంతసేపు మాటాడివిడిపోయిన తరువాత కుక్క క్రొత్తయజమానుని వెంటఁబోయెను. ప్రాఁతయజనూనుఁడు కొంతదూరము నడచిన తరువాత గడియసేపటిలో కుక్క మరలవచ్చి యాతని కద్భుతము కలుగఁజీ"నిను. ఆళఁడు కుక్క. తన యజమానుని విడిచి యేలవచ్చె నాయని గూలY*చించు చుండఁగాఁ బొదలvtనుండి దుడ్డుక లుచేతఁ బుచ్చు Srని యిద్దఱు మనుష్యులాతని వంకవచ్చిరి. ఆప్ప డాకుక్క యరణ్యము ప్రతి ధ్వని ౧యిచ్చునట్లుగా Tవేుఱుగుచు వారివంక పరసTRత్తఁగా వారిద్దఱును పాతి పోయిరి. తన ప్రాఁతయజమానుఁ డడవి దాఁటి మంచిమార్గమునఁ బ్రవేశించిన తరువాత నతనిని విడిచి కుక్క తన కొత్తయజమానుని కలిసికొనుటకయి.
