మత్తః పరతరం నాన్యత్కించి దస్తి ధనంజయ
మయి సర్వమిదం ప్రోతం సూత్రే మణిగణా ఇవ.
నన్ను మించియున్న వస్తువేదియులేదు. దారమునందు
మణిగణములవలె నిదియంతయును నాయందు కూర్పబడి
యున్నది. 7-7
రసో ౽ హమప్సు కౌంతేయప్రభా౽స్మి శశిసూర్యయోః
ప్రణవ స్సర్వవేదేషు శబ్దః ఖే పౌరుషం నృషు.
నీటిలోని రసము నేను. నేనే సూర్యచంద్రులలోని
కాంతిని. అన్ని వేదములలోను నేను ప్రణవము. ఆకాశము
లోనిశబ్దము నేను. మనుష్యులలో నేను పౌరుషమును. 7-8
పుణ్యో గంధః పృథివ్యాంచ తేజశ్చాస్మి విభావ సౌ
జీవనం సర్వభూ తేషు తపశ్చాస్మి తపస్విషు.
భూమియందలి గంధగుణమును, అగ్నిలోని తేజస్సును,
అన్ని ప్రాణులలోని ప్రాణమును నేను, తపస్సుచేయువారి
తపస్సు నేను. 7-9
బీజం మాం సర్వ భూతానాం విద్ధిపార్థ సనాతనం,
బుద్ధిర్బుద్ధి మతా మస్మి తేజ స్తే జస్వినామహం.
ఎల్లప్రాణులకును నేను సనాతనమైన బీజమని తెలియుము.
బుద్ధిగలవారి బుద్ధిని నేను. కాంతిగలవారి కాంతిని
నేను. 7-10
