517
యుద్ధకాండము
వగలతో "నెప్పుడు వచ్చు - మాయన్న
రాఁడాయె నేఁటికి - రాకుండు నేఁడె
రాఁడేని తనదు వా - ర్త వినంగలండు ! ”
అని కందమూల ప - ర్ణాశనుఁ డగుటఁ 11780
దనువు డయ్యంగ గా - త్రము మైలవాఱ
బ్రహ్మర్షి తేజుఁడై - పాదుకాయుగము
బ్రహ్మాదికృతతపః - ఫల మాగమాంత
వాదరహస్యాది - వాస మాశ్రితుల
చేదోడు యోగుల - చేయూఁతకోల
ధార్మికులకు నెల్ల - దరిదాపు విబుధ
శర్మద మమర పూ - జన నిజాగ్రంబు
మున్నిడుకొని తాను - ముద్ర వర్షించి
యన్ని కార్యములుఁ ద - దర్పణంబులుగ
మెలఁగుచు దనచుట్టు - మెలఁగు నయోధ్య 11790
కులము బంధులుఁ గావి - కోకలు దాల్సి
తనయట్ల దేహ యా - త్రలు నడపింప
జనులు చింతిల వ్యాఘ్ర - చర్మంబు మీఁదఁ
గలధర్మ మెల్ల సా - కారమై వచ్చి
నెలకొన్నగతి నున్న - నిర్దోషు భరతుఁ
గాంచి కేల్మొగిచి డ - గ్గఱ జేరి యాతఁ
డుంచిన యెడనుండి - యొకమాట వలికె
-: హనుమంతుఁడు భరతునితో రామసందేశము నివేదించుట :-
“అనఘ ! యెవ్వఁడు దండ - కాటవి కేఁగ
ముని వేషధారియై - మునులతోఁ గలసి
నీవెంత రమ్మన్న - యెడ రాక నీకు 11800
