489
యుద్ధకాండము
నా మానవతి యోర్చు - నదియె యిందులకు ?
దేవదేవుఁడవు సా - త్త్విక విగ్రహుండ
వీవసువులలోన – ఋతుధాముఁ డనఁగఁ
తనరు వాఁడవు నీవు - ధాతలయందు
వనజగర్భుఁడవు దే - వతల నింద్రుఁడవు
రుద్రుల నెనిమిదో - రూపంబు నీది 11150
భద్రదాతవ సాధ్య - పంచమాత్ముఁడవు
నీకు శ్రోత్రము లాశ్వి - నేయులు శశిది
వాకరల్ నీ నేత్ర - వారిజాతములు
వాయువు లూర్పులు - వనజ జాండములు
నీయందు నెప్పుడు - నిండుక యుండు
నట్టి విరాట్పూరు - షాకృతి వాఁడ
విట్టి ప్రాకృత కర్మ - మేల సేసితివి ?
నిన్ను నీవెఱుగక - నిజమూర్తి మఱచి
విన్నఁ బోవుచు నేల - వెతలఁ బొందెదవు ? ”
అని పల్కి నట్టి యిం - ద్రాదులఁ జూచి 11160
తను నెఱుంగుటకు సీ - తాకాంతుఁ డనియె.
"తాను రాఘవుఁడను - దశరథ సుతుఁడ
నేనని మది నుంచు - టింతియె కాని
యితర మే నెఱుఁగ నే - నెవ్వాఁడ బలుకుఁ
డతి కృపామతి మిమ్ము - నడిగెద ” ననిన
నామాట లాలించి - యబ్జగర్భుండు
రామున కెల్ల వా - రలు వినం బలికె.
