487
యుద్ధకాండము
"ఏను పతివ్రత - నేని శ్రీరాము
గాని యన్యుల మదిఁ - గామింప నేని
దైవముల్ సత్యంబుఁ - దప్పని వేని
పావకు కరుణ నా - పైఁ గల్గు గాక !
వసుమతి దిశలు దే - వబ్రాహ్మణులును
వసువు లాకాశంబు - వారి వాయువులు
సకల భూతములును - సాక్షులై సంధ్య
లొకసాక్షి యై మింట - నున్న సూర్యుండు
ధర్మ దేవతయు నం - దఱుఁ గూడి పుణ్య
కర్మంబులకుఁ దాము - కర్తలు గాన 11110
పాలు నీరునునేరు - పఱచు హంసముల
వోలికె దన దైవ - ముగ రాముఁ దలఁచి
కలకాల మేనిష్ఠఁ - గావించు తపము
ఫలియింపఁ జేయుఁ - డీపట్టున ననుచు
వలవచ్చి యాహవ్య - వహునిలోఁ జొచ్చి
కలఁగుచు నందఱుఁ - గన్నీరు నింపఁ
దనమేని చాయ పు - త్తడి బొమ్మ వోలి
కనుపింప దహనశి - ఖా మాలికలను
పుణ్యమంతయు దివం - బున డించి యపుడ
పుణ్యాంగనా మణి - పుడమి పైఁ బడినఁ 11120
గనిన మౌనుల వోలి - కపులు రాక్షసులు
కనుఁగొని మిగుల శో - కంబులఁ బొగుల
"అక్కటా! సీత నే- నరికట్టనైతి
మొక్క లంబున నేల - మోసపోయితిని
కడ లేని శోకసా - గరము చేయీఁత
