362
శ్రీ రా మా య ణ ము
నేమని పలికింప - నిట్లని రపుడు
"అయ్య ! యేమంద మ - య్యసురేంద్రవైరి
కయ్యంబునకు వచ్చి - కాంచనరథము 8220
మీఁద జానకిఁ దెచ్చి - మెడ తెగఁగొట్టి
మేదినిఁ బడఁగ మా - మీఁద వ్రేయుటయుఁ
బోరాడ నిఁక నేమి - పుణ్యంబటంచు
నోరామ ! తిరిగి మే - మురక వచ్చితిమి
ఏమి సేయుద”మన్న - యీమాట వినక
యామున్నుగా ధాత్రి - నవశుఁడై వ్రాలి
కపు లుపచారముల్ - గావింపఁ దెలిసి
యపుడు "హాసీత ! సీ - తా ! యంచు నడలి
పొరలాడ తానన్న - బొదువుక యేడ్చి
పరితపించి సుమిత్ర - పట్టి యిట్లనియె. 8230
~: శ్రీ రాముఁడా వృత్తాంతము నిజమని దుఃఖంప లక్ష్మణుఁడాతని నోదార్చుట :-
"ధర్మమార్గ ప్రవ - ర్తనుఁడవు నీదు
ధర్మంబు నీయాప - ద హరింపదయ్యె !
స్థావరజంగమ - సమితి చందమున
నీవిధంబున ధర్మ - మెవ్వఁడు చూచె
నెఱుఁగరేనియు నిన్ను - నింతటిమూర్తిఁ
బొరలంగ నోర్చి న - ప్పుడె ధర్మమనుచు
నున్నదియే ధాత్రి - నొకటి ? యధర్మ
మన్నమాటయు నస - త్యము నాకుఁ జూడ !
