పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/392

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

325

యుద్ధకాండము

అనిన దిగ్గున లేచి - హనుమంతుఁ డతనిఁ
గనుఁగొని యుచిత వా - క్యముల నిట్లనియె
"పరికింత మెవ్వరు - బ్రతికి యున్నారొ
తరుచరుల్ కలను సో - దన సేయవలయుఁ
గానఁగరాదు చీ - కటి బలవంత
మైనది యైననే - మాయె! రమ్మ” నుచుఁ
గొఱవులు వట్టుక - కోతుల నెల్ల
బరికింపుచును వచ్చి - భల్లముల్ నాఁటి
తొడలు చేతులు గాళ్లు - తోకలుఁ జెవులు
నొడళులు దునిసి ర - ణోర్విలోఁ బడిన 7370
భానుజాంగదనల - పనసతారాది
వానరులను గాంచి - వగలతో వచ్చి
కడువాడి యలుగు లం - గము లెల్ల నాఁటఁ
బుడమిపైఁ బడి మూర్ఛఁ - బొందివో తెలిసి
కనుమోడ్చియున్న రి - క్షకులాధినాథు
వనచరహితు జాంబ - వంతు నీక్షించి
"కటకట! నైదారు - గడియలలోన
నిటువంటివారల - నింద్రజిత్తుండు
శితశరంబుల చెక్కు - చెమరక తాను
క్షితిఁ బడవైచి వ - చ్చిన త్రోవ వట్టె 7380
కంటిమింతయు దైవ - గతి" నని కేల
నంటుచు నిర్వురా - యండఁ గూర్చుండి
యనునయ వాక్యంబు - లతనితోఁ బుణ్య
జనపుణ్యుఁడా విభీ - షణుఁ డిట్లుపలికె
"బుద్ధిమంతుఁడ వార్య - పూజనీయుఁడవు