పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/385

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

318

శ్రీ రా మా య ణ ము

మనను రంజిల నాడి - మఱియు సంగ్రామ
మునకెల్లవారు స - న్ముఖులైన యంత.

-: అతికాయుని మరణమును విని రావణుఁడు విలపించుట :-

చావులకును దప్పి - చనిన రాక్షసులు
వావిచ్చి యేడ్చి రా - వణుఁ జేరఁ బోయి
యతికాయముఖదైత్యు - లందఱుఁ గాల
గతినొందినట్టి సం - గతి యేర్పరింప 7200
విలపించి యిలవ్రాలి - వేగంబె తెలిసి
పలవరింపుచు 'ముద్దు - పట్టీ' యటంచు
"అతికాయ ! వోయితి - వా ! యంచు నెన్ని
"వెతలపాల్జేసితివే - విధి !”యనుచు
"నాబుద్ది నిట్లాయె - నా !’’ యంచు "నెందు
చేబార విడియేమి - సేయుదు ?” నంచు
“నన్ను నెవ్వరి కొప్ప - నము సేసిపోతి ?
వెన్నడు నెడవాయ - వెట్లోర్తు?”ననుచు
నారటింపుచును హా - హాకార మొదవ
నూరట లేక కే - లుర్వి నార్పుచును 7210
తపియించి “నిన్ను సీ - తానిమిత్తముగ
నిపుడు గోల్పోయితి - నెఱుఁగలేనైతి
నరులయ్యు నింద్రజి - న్నాగపాశములు
పరిహరించుక వారు - బ్రదికిన యపుడె
యారామవిభుఁడు నా - రాయణుండనుచు
వీరు కోఁతులుగారు - వేల్పులటంచు
నెఱుఁగుదు నెఱిఁగియు - నిట్లు నిన్ననిచి