289
యు ద్ధ కాం డ ము
చనుము రామునిఁ జూపి - సమరంబు మాని
కపుల నావంటి రా - క్షసులు చంపుదురు
కృపలేక యే రాముఁ - గీటడంచెదను.
అంతట నిను నెవ్వ - రైన దైతేయు
లంతకువీటికి - ననుప నున్నారు” 6530
అన విని లక్ష్మణుఁ - డా కుంభకర్ణుఁ
గని "యోరి ! రాముని - కరవేల నీకు
ననుమీఱి పోవచ్చు - నా ? బంటవైన
నిను నీవు పొగడుకో - నీతంబుఁ గాదు
వేల్పులు వెఱచిన - వెఱపని మ్మిట్టి
యల్పుల ఖండించు - నది నా వ్రతంబు
చూడుము నాచేతి - చుఱుకంచు ములుకు
లాడంగ” లక్ష్మణు - డస్త్రంబు లేయ
నవియునుఁ ద్రోచిపో - నమ్ములవాన
భువిదివి నిండ న - ప్పుడు ప్రయోగింపఁ 6540
గపులఁ ద్రోలుచును రా - ఘవుని మార్కొనిన
యపు డధిజ్యశరాసుఁ - డై యెదిరించి
-: శ్రీరాముఁడు కుంభకర్ణునెదుర్కొని యుద్ధము చేయుట :-
రాముఁ డుద్దాముఁడై - రౌద్రాస్త్ర మహిత
భీమంబుగాఁ బూని - పేరెద నాఁట
వ్రేసి కొన్ని యమోఘ - విశిఖముల్ నారు
వోసినగతి నురం - బునఁ గీలు కొలుప
నవియును ద్రోచి వాఁ - గ్రహోదగ్ర
దవపావకుని రీతి - తనమీఁద రాఁగఁ
