పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/324

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

257

యు ద్ధ కాం డ ము

నాసీనుఁడై తమ - యన్న చిత్తంబు
గాసి దీఱఁగ కుంభ - కర్ణుఁ డిట్లనియె.
"ఏలయ్య ! నన్ను మీ - రీప్పటి నిద్ర
మేలుకొన్పితిరి? యే - మి గొఱంతవచ్చె ?
ఇంతటి యాపద - యెయ్యది పలుకుఁ
డెంతటి పనికైన - నేనున్న వాఁడఁ 5780
బూను నిద్రాభంగ - ముననైన యట్టె
మానుదే రోషంబు - మార్తురమీఁదఁ
గనిపింతు”నన దశ - కంధరుండలిగి
కనలు వుట్టఁగఁ గుంభ - కర్ణున కనియె.
"తొడిబడ నన్ను ని - ద్దుర లేపిరనుచు
ముడిబొమతో రోష - మున నన్నుఁజూచి
తెగలేక యిట్లాడి - తివి గాక నీవు
తగవును ధర్మంబుఁ - దలఁపవింతయును
వెనకటి కొక కోఁతి - వీడెల్లఁ గాల్చి
చనియె నన్నట్టి ప్ర - సంగంబు నీవు 5790
విన్నావెకాదె ? యీ - వెనుక రాఘవుఁడు
మున్నీరుఁగట్టి త - మ్ముఁడుఁదాను వచ్చి
కపిసేనఁ గూర్చి లం - కావురం బెల్ల
నిపుడు ముత్తిక చేసి - హెచ్చి యున్నారు.
అంతియె కాదు నే - నంపినఁ బోయి
మంత్రులు దొరలును - మడిసిరాలమున
లంకయుఁ జెడి దైత్యు - లకు హానివచ్చె
యింక నేతెఱఁగని - యెన్నికవుట్టి