పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/299

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

232

శ్రీ రా మా య ణ ము

తనయు నక్షాసురు - దండించు నపుడు
నిదుర వోతినొకాక - నీవు నాఁడేమి
మదిరామదంబుచే - మఱచితోమేను
నాపెట్టుబడిన వె - న్కకు మెదలంగ
నోపవు నీచేతి - యురవడియెల్లఁ
జూచి యీమీఁదఁ - జూచెదవిపుడు
చాఁచిన నాభుజ - స్తంభ విక్రమము” 5200
అనునంత నరచేత - హనుమంతు వ్రేయ
కను తేలగిలవైచి - కళవళింపుచును
గ్రక్కునఁదెలిసి రా - ఘవకింకరుడు
మొక్కసంబున తన - ముష్టిఘాతమున
నురముపైఁ బొడిచిన - నుర్విగాన్పింపఁ
దెరలి కంపించు ధా - త్రీధరంబనఁగ
గడగడవణఁకి రా - క్షసనాయకుండు
గడియకుఁ దెలిసి యా - గ్రహ ముదగ్రమున
"మేలు వాయుజ ! నిన్ను - మెచ్చితి నింత
చాలదె నీభుజ - శ క్తిఁ జూచితిని 5210
నాయంతవాని వా - నరుఁడవై యుండి
కాయంబు గడగడ - కంపించుపాటి
సత్తువ చూపితి - చనుము పోకున్నఁ
జత్తు వాత్మీయభు - జాప్రహారమున”
అనుమాట విని రావ - ణాసురుఁజూచి
కినుక నిట్లనిపల్కె - గేసరిసుతుండు
"మెఱమెప్పులకు నేల - మెచ్చెదునాదు
శరమెత్తి నీదు వ - క్షముఁ బొడిచియును