193
యు ద్ధ కాం డ ము
గట్టులు వడియుండఁ - గనియును బ్రాణ
మెట్టు నిల్పుదు మేన - నిఁక క్షణంబైన
ఱేపు మాపులు కుర - రీనివిహంబు
వాపోవుగతి శోక - వశయై సుమిత్ర
పలవింప నదివిని - ప్రాణముల్ దాల్పఁ
గలనె నాకొఱకు ల -క్ష్మణుఁ డిట్టులయ్యె
నీతని వెంటనే - నేఁగుదు నిపుడు
మాతండ్రిగాఁగ ల -క్ష్మణుఁ దలంపుదును.
ఈపాటు చూచియు - నిటులోర్చి యున్న
పాపాత్మునకు నాకుఁ - బరలోక మెద్ది?"
అని "వోయి ! లక్ష్మణ - యలసిన వేళ
నను సేదఁ చేర్చి మ - న్ననఁ బ్రోతు వీవు. 4320
ఇపుడేల పల్కవే - యెంత పిల్చినను
కపటాత్ముఁడని నన్ను - కడకుఁ ద్రోచితివొ ?”
అని "కంటి రే ! తమ్ము - నస్తాద్రి చేరు
వనజ బాంధవు రీతి - వైరులం దునిమి
యలసినగతి నమ - రావని యందు
బలగర్వముల మాసి - పడియున్నవాఁడు
నాదు దురాలోచ - నంబుల చేత
నీదెస వాటిల్లె - నెట్టి వానికిని
యలసత గనుపించఁ - డప్రియ వచన
ములు పల్కఁ డెపుడు చే - మొగిడించి నిలుచు 4330
నేనూరు బలుదూపు - లేక కాలమునఁ
బూను వింటను రయం - బుగ వైరిమీఁదఁ
గరలాఘవంబున - గా ర్తవీర్యునకు
