పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/257

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

190

శ్రీ రా మా య ణ ము

విడువ రీరక్కస- వెలఁదులు తన్ను
క్రోధంబుతో లంక - కును జొరి యొరులు
సాధింపరాని రా - క్షస వంశమెల్ల 4240
నొకమాటలో కోప - హుత వహార్చులకు
నొకరునిఁ జిక్కక - యుండ నర్పించి
యాకోపవహ్నిలో - నాత్మ దేహంబు
నీకుఁ బ్రీతిగ నిత్తు - నీయాన నిజము,
ఇంక శోకింప నా - కేల” యటంచుఁ
బంకజానన సీత - పలవింపుచుండ
నామాటలన్ని యు - నాలించి త్రిజట
భూమిజతోఁ బల్కె - బుజ్జగింపుచును

          -: త్రిజట సీత నూరడించుట :-

" తల్లి ! యీరీతి కొం - దలమందనేల
చల్లగా మను నీదు - స్వామి రాఘవుఁడు. 4250
అతని కొక్కకొఱంత - యదియేల కలుగు
హితముగాఁగఁ బ్రమాణ - మేవచించెదను
రాముని కొకటైన - రామ ! యీ కపుల
మోములందు వికాస - ములు గల్గియున్న
దొరవడ్డచోట కోఁ- తులమూఁక యింత
యొరిమలో నుప్పొంగి - యుండ నెక్కడిది ?
అదిగాక నీపతి - ప్రాణంబుతోడ
పొదలడేనియు నిది - పుణ్యపుష్పకము
ధరియించునే నిన్ను ? - తరుణి యిట్లగుట
నెఱిఁగి యుండుదు గాన - యిటుఁబల్కవలసె 4260