పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/210

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

143

యు ద్ధ కాం డ ము

'రామచంద్రునిఁ జూచి - రాఁ దలంచుటలు
నీమదిలోపల - నిజమయ్యె నేని
నంతమాత్రంబు ద - యాశక్తిఁ గలిగె
నంతియె చాలు మా - యావి రావణుఁడు
కపటాత్ముఁ డేమి పో - కలును బోయెడినె?
యిపుడేఁగి యాతని – హృదయంబుఁ జూచి
నడిపించు సమరస - న్నాహంబుఁ దెలిసి 3170
గడియలో మఱలి యి - క్కడికి రమ్మ” నినఁ
బరమానురాగ సం - భరితయై యొప్పి
సరమ జానకిఁ జూచి - సమ్మతిఁ బలికె

సీతపంపున సరమ లంకలోనికిబోయి యుద్ద సన్నాహముఁ గనుగొనివచ్చి సీతకు నివేదించుట :-

"అమ్మ! నీమది రావ - ణాసురు హృదయ
మిమ్మేరయని కని - యేవచ్చు నదియె
హితమగునేని పో - యెద” నని సరమ
యతిరయంబున నేఁగి - యసురనాయకుఁడు
తనప్రధానులఁ గూడి - తాఁ జేయవలయు
మనుకులు కరతలా - మలకంబుగాఁగఁ
గాంచి క్రమ్మఱ వచ్చి - కమలంబుఁ బాసి 3180
సంచరించు సరోజ - సదనయనంగఁ
దనుఁబాసి మిగుల ఖే - దంబుతో నున్న
జనకనందనఁ జేరఁ - జన రామురాణి
లేచి కౌఁగిటఁ జేర్చి - లేమ వచ్చితివె
యీచెంత వసియింపు - మీవ”ని యనుప