137
యు ద్ధ కాం డ ము
కటకటా ! మాయత్త - కౌసల్య యింక
నెటులీద నేర్చునో - యీ శోక జలధి ?
ప్రాణనాయక ! ధను - ర్బాణంబు లుభయ 3030
తూణీరములును నీ - దుకరంబులందు
నతిశయిల్లఁగఁ బూజ - లందిన నిప్పు
డితరుల పాలయ్యె - నే కాలగతుల !
పదునాలుగేండులు - ప్రతినచెల్లించి
తుది నయోధ్యకుఁ బోవు - దు నటంచు నీవు
జనకుని కెఱిఁగించి - స్వారాజ్యమునకుఁ
జనుదురే తోడుక - చనక నన్నునిచి
సత్యసంధుఁడ వగ్ని - సాక్షిగా నన్ను
సత్యంబు సహధర్మ - చారిణివనుచు
నాది వసిష్ఠాదు - లందఱు వినఁగ 3040
నో దేవ ! పలికి యి - ట్లొంటిఁ బోవుదురె ?
నీచట్ట వట్టి యీ - నీచ రాక్షసుల
నాచుట్టు నుండ నుం - డఁగఁ దగునయ్య ?
యాగాది సకల క్రి - యలు దీర్చిరాజ
యోగివై నాతోవి - యోగంబు చేత
మొదట నిద్రాహార - ములకుఁ దొలంగి
పదినెల లిట్లున్న - పరమపుణ్యునకు
దోయజభవుఁడిట్లు - దుర్మరణంబు
సేయునే ! యేనేమి - సేయుదు నింక.
ఎవ్వరు వలదన్న - నింతయు వినక 3050
మువ్వురితో వనం - బుల నుండవలసి
వచ్చినదో దేవ ! - వశమునఁ దన్ను
