పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/142

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

75

యు ద్ధ కాం డ ము

దనుజేంద్రునకు వీఁడు - తమ్ముఁడే తప్ప
దనుమాన మేల మ - మ్మని వచ్చినాఁడు
తోడితెమ్మ’న వీని - తొలుతటియట్ల
కీడాడఁ దలఁచి సు - గ్రీవుఁ డిట్లనియె.

-: సుగ్రీవుఁడు మఱియొకమాఱు ప్రత్యుత్తరము చెప్పుట :-

"అయ్య ! యేమిటికిట్టు - లానతిచ్చెదరు
కయ్యంబునకె వచ్చెఁ - గానోపు వీఁడు
పగ్గెలు వల్కి తాఁ - బరుఁడన వచ్చి
వెగ్గలంబగు మన - వేలంబుఁజూచి 1710
చేరరా వెఱచి యా - చెంగట వీఁడు
కూరిమి కొసరుచుఁ - గొలిచెద ననుచు
మచ్చగట్టెడు వీఁడు - మాయావిచేత
నిచ్చిన మనలోన - నెవ్వనినైనఁ
దలమానిసినిఁ జంపి - దాఁటి పోవంగఁ
దలఁచినవాఁడు దై - త్యవరుఁడు పనుప
మదిమదినుండి యీ - మానవాశనునిఁ
గదియ రమ్మననేల - గలభిరానేల ?
పోవఁ ద్రోలుదమన్న - పూర్ణకారుణ్య
సేవధియైనట్టి - శ్రీరాముఁ డనియె, 1720

--: శ్రీరాముఁడు సుగ్రీవునితో మాఱుమాటాడకుండ విభీషణునితోడి తెమ్మని చెప్పుట -
                   శరణాగతుని రక్షించెదనని చెప్పుట :--

పిలుచుక రమ్ము వి - భీషణుఁ డేమి
దలఁచిన మనమీఁదఁ - దలఁపగానిమ్ము