78
యు ద్ధ కాం డ ము
కాచితి వీని వే - గమె తోడితెండి
నా చెంత ” కన భాను - నందనుఁ డనియె
-: సుగ్రీవుఁడు శ్రీరాముని నివారించుట :-
"అపద వుట్టుచో - నన్నఁ బోవిడిచి
పాపాత్ముఁడై వాని - పగవారమైన
మనలఁ జేరఁగ వచ్చె - మనకెట్టివాఁడు
తనమనసిచ్చి మీఁ - దట నాప్తుఁడగునె ?
మీకేల ? వీఁడు స్వా - మి ద్రోహి నిట్లు
జేకొన వచ్చు దా - క్షిణ్యమే ” లనిన
నగుమోముతోడ నం - దరు వినుచుండ
మగుడ రాఘవుఁడు ల - క్ష్మణున కిట్లనియె. 1670
--: శ్రీరాముఁడు తనయభిప్రాయము తిరిగి స్పష్టపఱచుట :--
"వినవన్న సౌమిత్రి ! - వేద శాస్త్రార్థ
ఖనియగు నీతిమా - ర్గప్రవర్తకుఁడు
నతిబుద్ధి శాలియు - నైన సుగ్రీవుఁ
డితనిఁ జేరంగ రా - నీయ రాదనియె
ఆపన్నుఁడును జ్ఞాతి - యగువాఁడు తనకు
నేపాట నజ్జ యూ - హించుక యట్టి
వేళలఁదమవారి - విడిచి యచ్చోటు
మేలొందు నచటనే - మించి చేరుదురు
తగినవాడై నట్టి - దాయాదియెంత
తగవుగా నడచిన - ధరయేలువాఁడు 1680
