పుట:Sri Ramayanamu Yuddakanda Katta Varadaraju 1953 616 P 2030020024696.pdf/104

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

37

యు ద్ధ కాం డ ము

తరువాత నామాట - తలదాఁకినపుడు
పరితాపమునకుఁ బా - ల్పడక నాబుద్ధి
నాలకించితి వేని - యశముఁ గల్గియును
మేలును మదిని న - మ్మి సుఖంపఁ గలము 830
తనమాట విను ” మన్న - తమ్ముని మాట
విని మది కోపంబు - వెలువడనీక
కామాంధకారంబు - గరవంబు చలము
నాము కొనంగ ద - శాననుఁ డనియె.

-: రావణుఁ డాతనిమాటలను పెడ చెవినిఁ బెట్టి యింటికిఁ బొమ్మనుట ; విభీషణుఁడు వెడలిపోవుట :-

ఎఱిఁగి యెఱింగియు - నెన్నఁడు లేని
వెఱవు చెప్పెదవు వి - వేకంబు తెఱఁగె ?
భయ మెక్కడిది నాకు ? - పట్టియేఁదెచ్చి
చెయిచేతఁ గ్రమ్మఱ - సీతనీఁజాల!
రాముఁడొక్కఁడె యేల - రణభూమిలోన
నామఖవాది దే - వానీక మెల్ల 840
నతని కార్యములఁ దో - డై వచ్చి రేని
క్షితిఁ గూల్తు నిదియేమి - చెప్పెదవీవు ?
చాలు నీబుద్ధులు - చనుమింటి ” కనుచుఁ
దేలిపోఁ బలికిన - దిగ్గున లేచి
చనియె వెల్వడి విభీ - షణుఁడందు నిల్వ
మనసు గొల్వక యుగ్ర - మదనాగ్నిచేత
సైరింపలేక ద - శ గ్రీవుఁడా ప్త