123
వ.అదియునుంగాక యెవ్వండు శ్రద్ధా భక్తి యుక్తుండై కృష్ణు గుణకీర్తనంబులు వినుంచు బలుకుచుండునట్టివాని హృదయపద్మంబుసందుఁ గర్ణ రంధ్రమార్గంబునఁ బ్రవేశించి, కృష్ణుండు విశ్రమించి,సలిలగతం బైన కలుషంబును శరత్కాలంబు నివారించు చందంబున నాత్మగతంబయిన మాలిన్యంబు నపకర్షించుఁ గావున. (218)
మ.భరితోదగ్ర నిదాఘతప్తుఁ డగు న ప్పాంధుం డరణ్యాది సం
చరణ క్లేశ సముద్బవం బగు పిపాసం జెంది యాత్మీయ మం
దిరముం జేరి గతశ్రముం డగుచు నెందేనిం జనం బోని భం
గి రమాధీశు పదారవింద యుగ సంగీభూతుఁడై మానునే! (219)
వ.అదియునుం గాక సకల భూతసంసర్గ శూన్యంబైన యాత్మకు భూతసంగమం
బే ప్రకారంబునం గలిగె? అది నిర్ణి మిత్తంబునం జేసియో, కర్మంబునం జేసియో యా క్రమంబు నా కెఱిఁగింపుము. (220)
సీ.ఎవ్వని నాభియం దెల్ల లోకాంగ సంస్దాన కారణ పంకజంబు వొడమె
నం దుదయించి సర్వావయవ స్పూర్తిఁ దనరారునట్టి పితామహుండు
గణఁగి యెవ్వని యనుగ్రహమున నిఖిల భూతముల సృజించె నుత్కంఠతోడ
నట్టి విధాత యే యనువున సర్వేశు రూపంబు గనుఁగొనె రుచిర భంగి
తే.నా పరంజ్యోతియైన పద్మాక్షునకును, నళినజునకుఁ బ్రతీక విన్యాస భావ
గతులవలనను భేదంబు గలదె చపుమ?, యతి దయాసాంద్ర! యోగికు లాబ్ధిచంద్ర! (221)
వ.మఱియును భూతేశ్వరుం డైన సర్వేశ్వరుం డుత్పత్తిస్దితి లయ కారణం బైన తన మాయను విడిచి మాయా నియామకుండై యేయే ప్రదేశంబుల శయనంబు సేసె (నదియునుం గాక
పురుషావయవంబులచేఁ బూర్వకాలంబున లోకపాల సమేతంబులైన లోకంబులు గల్పితంబులయ్యె ననియు లోకంబులు పురుషావయవంబు లనియుఁ జెప్పం బడియె). అదియునుంగాక
మహాకల్పంబులును నవాంతర కల్పంబులును *భూత భవిష్య ద్వర్తమాన కాలంబులును) స్ధూల దేహాభిమానులై జనియించిన దేవ పితృ మనుష్యాదులకుం గలుగు నాయుః ప్రమాణంబును,
(బృహత్సూక్ష్మ) కాలానువర్తనంబును నే యే కర్మంబులం జేసి జీవు లే యే లోకంబుల నొందుదురు? మఱియు నే యే కర్మంబులం జేసి దేవాది శరీరంబులం బ్రాపింతురు? అట్టి కర్మమార్గ
ప్రకారంబున,
