112
సీ. ఘనుడు వైవస్వత మనువుకు దృష్టమై యరుదెంచినట్టి యుగాంత సమయ
మందు విచిత్ర మత్స్యావతారము దాల్చి యఖిలావనీ మయం బగుచుఁజాల
సర్వజీవులకు నాశ్రయభూతుఁ డగుచు నే కార్ణవం బైన తోయముల నడుమ
మ న్ముఖశ్లథ వేద మార్గంబులను జిక్కు వడకుండ శాఖ లేర్పడఁగఁ జేసి
తే. దివ్యు లర్ధింప నా కర్థిఁ దెచ్చియిచ్చి, మనువు నెక్కించి పెన్నా వ వనధి నడుమ
మునుఁగ కుండఁగ నరసిన యనిమిషావ, తార మేరికి నుతియింపఁదరమె? వత్స! ( 142 )
వ. మఱియుఁ గూర్మావతారంబు వినుము. ( 143 )
మ. అమృతోత్పాదన యత్నులై విబుధ దైత్యానీకముల్ మందరా
గము గవ్వంబుగఁ జేసి యబ్ధి దఱువంగాఁ గవ్వపుం గొండ వా
ర్ధి మునుంగన్ హరి గూర్మ రూపమున నద్రిం దాల్చెఁద త్పర్వత
భ్రమణ వ్యాజత వీఁపు తీట శమియింప జేయఁగా నారదా! ( 144 )
వ. వెండియు నృసింహావతారంబు వినుము. ( 145 )
మ. సురలోకంబుఁ గలంచి దేవసమితిన్ స్రుక్కించి యుద్య ద్గదా
ధరుఁడై వచ్చు నిశాచరుం గని కన ద్దంష్ట్రాకరాళాస్య వి
స్ఫురిత భ్రూకుటితో నృసింహగతి రక్షోరాజ వక్షంబు భీ
కర భాస్వ న్నఖరాజిఁ ద్రుంచెఁ ద్రిజగ త్కల్యాణ సంధాయియై. ( 146 )
వ. ఆదిమూలావతారంబు సెప్పెద వినుము. ( 147 )
మ. కరినాథుండు జలగ్రహ గ్రహణ దు:ఖాక్రాంతుఁడై వేయి వ
త్సరముల్ గుయ్యిడుచుండ వేల్పులకు విశ్వవ్యాప్తి లేకుండుటన్
హరి నీవే శరణంబు నా కనిన కు య్యాలించి వేవేగ వా
శ్చరముం ద్రుంచి కరీంద్రుఁ గాచె మహితోత్సాహంబునం దాపసా! ( 148 )
వ. మఱియును వామనావతారంబు వినుము. ( 149 )
సీ. యజ్ఞేశ్వరుం డగు హరి విష్ణుఁ డదితి సంతానంబునకు నెల్లఁదమ్ముఁడయ్యుఁ
బెంపారు గుణములఁ బెద్దయె వామన మూర్తితో బలిచక్రవర్తిఁ జేరి
త ద్భూమి మూఁడు పాదమ్ముల నడిగి పద త్రయంబునను జగత్త్రయంబు
వంచించి కొనియెను వాసవునకు రాజ్య మందింప నీశ్వరుఁ దయ్యు మొఱఁగి
